---

Ի յերրորդում ժամու ժողովեսցին ի դուռն եկեղեցւոյ վասն արձակելոյ զապաշխարողս:
Բայց նախ` աղօթք Երրորդ ժամու:


Օրհնեալ Տէր մեր Յիսուս Քրիստոս. ամէն:

Հա՛յր մեր, որ յերկինս ես, սուրբ եղիցի անուն Քո: Եկեսցէ արքայութիւն Քո: Եղիցին կամք Քո որպէս յերկինս եւ յերկրի: Զհաց մեր հանապազորդ տո՛ւր մեզ այսօր: Եւ թո՛ղ մեզ զպարտիս մեր, որպէս եւ մեք թողումք մերոց պարտապանաց: Եւ մի՛ տանիր զմեզ ի փորձութիւն: Այլ փրկեա՛ զմեզ ի չարէ: Զի Քո է արքայութիւն եւ զօրութիւն եւ փառք յաւիտեանս. ամէն:

Օրհնեալ Հոգիդ Սուրբ՝ Աստուած ճշմարիտ. ամէն:

ՍԱՂՄՈՍ Ծ
Ողորմեա՛ ինձ, Աստուա՛ծ, ըստ մեծի ողորմութեան Քում, ըստ բազում գթութեան Քում քաւեա՛ զանօրէնութիւնս իմ:
Առաւե՛լ լուա զիս յանօրէնութենէ իմմէ եւ ի մեղաց իմոց սո՛ւրբ արա զիս:
Զանօրէնութիւնս իմ ես ինձէն գիտեմ, եւ մեղք իմ առաջի իմ են յամենայն ժամ:
Քեզ միայն մեղայ, Տէ՛ր, եւ չար առաջի Քո արարի,
Որպէս արդար եղիցիս ի բանս Քո եւ յաղթող ի դատել Քեզ:
Անօրէնութեամբ յղացաւ եւ ի մեղս ծնաւ զիս մայր իմ:
Դու, Տէ՛ր, զճշմարտութիւն սիրեցեր, զանյայտս եւ զծածկեալս իմաստութեամբ Քով յայտնեցեր ինձ:
Ցօղեա՛ յիս մշտկաւ, եւ սուրբ եղէց, լուա՛, եւ քան զձիւն սպիտակ եղէց:
Լսելի՛ արա ինձ զցնծութիւն եւ զուրախութիւն, եւ ցնծասցեն ոսկերք իմ տառապեալք:
Դարձո՛ զերեսս Քո ի մեղաց իմոց եւ զամենայն անօրէնութիւնս իմ քաւեա՛ յինէն:
Սիրտ սուրբ հաստատեա՛ յիս, Աստուա՛ծ, եւ հոգի ուղիղ նորոգեա՛ ի փորի իմում:
Մի՛ ընկենուր զիս, Տէ՛ր, յերեսաց Քոց եւ զՀոգի Քո Սուրբ մի՛ հաներ յինէն:
Տո՛ւր ինձ ցնծութիւն փրկութեան Քո եւ հոգւով պետութեան Քո հաստատեա՛ զիս:
Ուսուցից անօրինաց զճանապարհս Քո, եւ ամպարիշտք առ Քեզ դարձցին:
Փրկեա՛ զիս յարենէ, Աստուա՛ծ, Աստուա՛ծ փրկութեան իմոյ. ցնծասցէ լեզու իմ յարդարութեան Քում:
Տէ՛ր, եթէ զշրթունս իմ բանաս, բերան իմ երգեսցէ զօրհնութիւնս Քո:
Թէ կամեցեալ էիր, պատարագս մատուցանէաք, բայց Դու ընդ ողջակէզս իսկ ոչ հաճեցար:
Պատարագ Աստուծոյ՝ հոգի խոնարհ. զսիրտ սուրբ եւ զհոգի խոնարհ Աստուած ոչ արհամարհէ:
Բարի՛ արա, Տէ՛ր, կամօք Քովք Սիոնի, եւ շինեսցին պարիսպքն Երուսաղեմի:
Յայնժամ հաճեսցիս ընդ պատարագս արդարութեան, ուխտից պատարագս հանցեն ի սեղան Քո զուարակս:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:


ԵՐԳ ԵՐՐՈՐԴԻ ԺԱՄՈՒՆ

Աւրհնեմք զՔեզ, Հա՛յր անսկիզբն,
Էից էակ ի յանգոյից,
Բարձեր ձեռօք նիւթ ի հողոյ
Եւ ստեղծեր մարդ ի պատկեր Քո.
Գլուխն ոտից խոնարհեցաւ,
Զի զպատուիրան Քո մոռացաւ.
Դարձեալ ասեմք ըստ անառակին,
Թէ՝ Հա՛յր, մեղայ Քեզ ի յերկինս:

Երկնաւորացն անքննելի՝
Եղեր մարդկան տեսանելի.
Զգեցար պատկեր հողեղինի՝
Պատկերդ Հօր անփոխելի.
Էլեր յերրորդ ժամ ի խաչին
Վասն Ադամայ նախաստեղծին.
Ընդ աւազակին Քում խաչակցին
Արժանացո՛ զմեզ դրախտին:

Թագաւո՛ր թագաւորաց,
Առատաբուղխ Հոգի՛ շնորհաց,
Ժողովելոցն ի վերնատան
Առաքելոցն երկոտասան
Ի հրոյ լեզուս երեւեցար,
Յոգիս նոցա վերանստար.
Լո՛ւր յանուն Քո ժողովելոցս,
Է՛ջ եւ առ մեզ յերրորդ ժամուս:


ՄԱՂԹԱՆՔ
Յամենայն ժամու աղաչանք իմ այս են. ի մեղաց իմոց սո՛ւրբ արա զիս, Տէ՛ր, եւ յօտարէն պահեա՛ զծառայս Քո, մարդասէ՛ր Տէր:
Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ԿԱՐԳ ԱՐՁԱԿԵԼՈՅ ԶԱՊԱՇԽԱՐՈՂՍՆ

Սաղմոս ի թիւ. գուբղայս Զ

Առաջին գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ ԻԴ
Առ Քեզ, Տէ՛ր, համբարձի զանձն իմ. Աստուա՛ծ իմ, ի Քեզ յուսացայ, մի՛ ամաչեցից, եւ մի՛ ծիծաղեսցին զինեւ թշնամիք իմ:
Ամենեքեան, որք համբերեն Քեզ, մի՛ ամաչեսցեն, այլ ամաչեսցեն անօրէնք յունայնութեան իւրեանց:
Զճանապարհս Քո, Տէ՛ր, ցո՛յց ինձ եւ զշաւիղս Քո ուսո՛ ինձ:
Առաջնորդեա՛ ինձ ի ճշմարտութեան Քում եւ ուսո՛ զիս, զի Դու ես Աստուած փրկիչ իմ, եւ ես Քեզ համբերի զօրհանապազ:
Յիշեա՛, Տէ՛ր, զգթութիւնս Քո եւ զողորմութիւնս, որք ենն յաւիտենից:
Զմեղս մանկութեան իմոյ եւ զանգիտութեան իմոյ մի՛ յիշեր, այլ յիշեա՛ զիս, Տէ՛ր, ըստ ողորմութեան Քում վասն քաղցրութեան Քո, զի քաղցր եւ ուղիղ ես:
Վասն այսորիկ օրէնսգէտ առնես զմեղաւորս ի ճանապարհի, առաջնորդես հեզոց ի դատաստանի եւ ուսուցանես հեզոց զճանապարհս Քո:
Ամենայն ճանապարհք Տեառն ողորմութեամբ եւ ճշմարտութեամբ են այնոցիկ, որ խնդրեն զուխտ եւ զվկայութիւն Նորա:
Վասն անուան Քո, Տէ՛ր, քաւեա՛ զմեղս իմ, զի բազում եղեն. ո՞վ է մարդ, որ երկնչի ի Տեառնէ. օրէնսգէտ առնէ զնա ի ճանապարհի, յոր եւ հաճեցաւ:
Անձն նորա ի բարութեան հանգիցէ, եւ զաւակ նորա ժառանգեսցէ զերկիր:
Զօրութիւն է Տէր երկիւղածաց Իւրոց եւ զկտակարանս Իւր ուսուցանէ նոցա:
Աչք իմ յամենայն ժամ առ Տէր են, եւ Նա հանէ յորոգայթէ զոտս իմ:
Նայեա՛ առ իս եւ ողորմեա՛ ինձ, զի միամօր եւ աղքատ եմ ես:
Նեղութիւնք սրտի իմոյ բազում եղեն յոյժ, եւ ի վշտաց իմոց հա՛ն զիս:
Տե՛ս զխոնարհութիւն իմ եւ զվաստակ իմ եւ թո՛ղ ինձ զամենայն մեղս իմ:
Տե՛ս զթշնամիս իմ, զի բազում եղեն, ատելութիւն, զոր ի նանիր ատեցին զիս:
Պահեա՛ զանձն իմ եւ փրկեա՛ զիս, եւ մի՛ յամօթ եղէց, զի յուսացայ ի Քեզ:
Ամբիծք եւ ուղիղք կցորդ եղեն ինձ, եւ ես Քեզ համբերի. փրկեա՛, Աստուա՛ծ, զԻսրայէլ յամենայն նեղութեանց նորա:

ՍԱՂՄՈՍ ԻԵ
Դա՛տ արա ինձ, Տէ՛ր, զի ես յամբծութեան իմում գնացի, ի Տէր յուսացայ, զի մի՛ եղէց հիւանդ:
Փորձեա՛ զիս, Տէ՛ր, եւ քննեա՛ զիս, փորձեա՛ զերիկամունս իմ եւ զսիրտ իմ:
Ողորմութիւն Քո, Տէ՛ր, առաջի աչաց իմոց, եւ հաճոյ եղէց ճշմարտութեան Քում:
Ոչ նստայց ես յաթոռս նանրաց եւ ընդ անօրէնս ես ոչ մտից:
Ատեցի ես զժողովս չարաց եւ ընդ ամպարիշտս ես ոչ նստայց:
Լուացայց սրբութեամբ զձեռս իմ եւ շուրջ եղէց զսեղանով Քով, Տէ՛ր,
Լսել ինձ զձայն օրհնութեան Քո եւ պատմել զամենայն սքանչելիս Քո:
Տէ՛ր, սիրեցի զվայելչութիւն տան Քո եւ զտեղի յարկի փառաց Քոց:
Մի՛ կորուսաներ ընդ ամպարիշտս զանձն իմ եւ մի՛ ընդ արս արիւնահեղս՝ զկեանս իմ,
Որոց ձեռք իւրեանց յանօրէնութեան են, եւ աջ նոցա լի է կաշառօք:
Ես յամբծութեան իմում գնացի. փրկեա՛ զիս, Տէ՛ր, եւ ողորմեա՛ ինձ:
Ոտն իմ կացցէ յուղղութեան, յեկեղեցիս մեծս օրհնեցից զՔեզ:

ՍԱՂՄՈՍ ԻԶ
Տէր՝ լոյս իմ եւ կեանք իմ, ես յումմէ՞ երկեայց. Տէր՝ ապաւէն կենաց իմոց, ես յումմէ՞ դողացայց:
Ի մերձենալ առ իս չարաց՝ ուտել զմարմին իմ, նեղիչք իմ եւ թշնամիք իմ նոքա տկարացան եւ անկան:
Թէ պատրաստեսցի ի վերայ իմ պատերազմ, ոչ երկիցէ սիրտ իմ. թէ յարիցէ ի վերայ իմ ճակատամարտ, սակայն եւ յայսուիկ ի Քեզ, Տէ՛ր, յուսացայ:
Զմի խնդրեցի ի Տեառնէ եւ զսոյն աղաչեմ. բնակել ինձ ի տան Տեառն զամենայն աւուրս կենաց իմոց:
Տեսանել ինձ զվայելչութիւն Տեառն եւ հրաման տալ ի տաճարի Նորա:
Ծածկեաց զիս ի խորանի Իւրում յաւուր չարի, ընդ յարկաւ արար զիս ի ծածկոյթ խորանի Իւրում:
Ի վիմէ բարձր արարեր զիս, եւ այժմ բա՛րձր արա զգլուխ իմ ի վերայ թշնամեաց իմոց:
Շուրջ եղէց եւ մատուցից ի խորանի Նորա պատարագ օրհնութեան, օրհնեցից եւ սաղմոս ասացից Տեառն:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի կարդացի առ Քեզ. ողորմեա՛ ինձ եւ լո՛ւր ինձ, զի Քեզ անսաց սիրտ իմ, եւ խնդրեցին երեսք իմ. զերեսս Քո, Տէ՛ր, խնդրեցից:
Մի՛ դարձուցաներ զերեսս Քո յինէն եւ մի՛ խոտորիր բարկութեամբ ի ծառայէ Քումմէ:
Օգնակա՛ն իմ լեր, Տէ՛ր, մի՛ անարգեր զիս եւ մի՛ թողուր զիս, Աստուած Փրկի՛չ իմ:
Հայր իմ եւ մայր իմ թողին զիս, եւ Տէր ընկալաւ զիս:
Օրէնսգէ՛տ արա զիս, Տէ՛ր, ի ճանապարհի Քում եւ առաջնորդեա՛ ինձ ի շաւիղս Քո ուղիղս:
Վասն թշնամեաց իմոց մի՛ մատներ զիս ի ձեռս նեղչաց իմոց:
Յարեան ի վերայ իմ վկայք մեղաց եւ ստեցին ինձ յանօրէնութեան իւրեանց:
Հաւատացի տեսանել զբարութիւն Տեառն յերկրին կենդանեաց. համբե՛ր Տեառն եւ քաջալերեա՛ց, զօրասցի սիրտ քո, եւ համբե՛ր Տեառն:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Երկրորդ գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ ԻԷ
Առ Քեզ, Տէ՛ր, կարդացի. Աստուա՛ծ իմ, մի՛ լռեր յինէն. մի՛ երբեք լռեսցես յինէն, զի մի՛ նմանիցիմ այնոցիկ, ոյք իջանեն ի գուբ:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի խնդրուածոց իմոց՝ յաղաչել ինձ առ Քեզ, ի համբառնալ ձեռաց իմոց ի տաճար սուրբ Քո:
Մի՛ համարեր ընդ ամպարիշտս զանձն իմ եւ մի՛ ընդ այնոսիկ, ոյք գործեն զանօրէնութիւն, կորուսաներ զիս.
Ոյք խօսէին զխաղաղութիւն ընդ ընկերս իւրեանց, եւ չարութիւն է ի սիրտս նոցա:
Տո՛ւր նոցա, Տէ՛ր, ըստ գործոց նոցա, ըստ անօրէնութեան գնացից նոցա հատո՛ նոցա:
Ըստ գործոց ձեռաց նոցա հատո՛ նոցա զհատուցումն նոցա նոցին:
Ոչ իմացան նոքա զգործս Տեառն եւ ոչ ի գործս ձեռաց Նորա հայեցան. կործանեսցես զնոսա եւ այլ մի՛ շինեսցին:
Օրհնեալ է Տէր, զի լուաւ ձայնի աղօթից իմոց. Տէր օգնական իմ եւ պաշտպան իմ:
Ի Նա յուսացաւ սիրտ իմ, օգտեցաւ եւ զուարճացաւ մարմին իմ. եւ ես կամօք իմովք խոստովան եղէց Նմա:
Տէր զօրութիւն ժողովրդեան Իւրոյ, ապաւէն փրկութեան օծելոյ Իւրոյ:
Փրկեա՛ զժողովուրդս Քո եւ օրհնեա՛ զժառանգութիւնս Քո, հովուեա՛ եւ բարձրացո՛ զնոսա մինչեւ յաւիտեան:

ՍԱՂՄՈՍ ԻԸ
Մատուցէ՛ք Տեառն, որդի՛ք Աստուծոյ, մատուցէ՛ք Տեառն զորդիս խոյոց:
Մատուցէ՛ք Տեառն զփառս եւ զպատիւ. մատուցէ՛ք Տեառն զփառս անուան Նորա. եւ երկի՛ր պագէք Տեառն ի սրահ սրբութեան Նորա:
Ձայն Տեառն ի վերայ ջուրց, եւ Աստուած փառաց որոտաց, եւ Տէր Ինքն ի վերայ ջուրց բազմաց:
Ձայն Տեառն զօրութեանց եւ ձայն Տեառն մեծավայելչութեանց:
Ձայն Տեառն փշրէ զմայրս, եւ մանրէ Տէր զմայրսն Լիբանանու:
Մանրեսցէ զնոսա որպէս զմատաղատունկն Լիբանանու, որ սիրելին է որպէս զորդիս միեղջերւոյ:
Ձայն Տեառն հատանէ զբոց ի հրոյ. ձայն Տեառն շարժէ զանապատն, եւ խռովցուցանէ Տէր զանապատն Կադէս:
Ձայն Տեառն հաստատէ զեղջերուս եւ յայտնի առնէ զանտառս:
Ի տաճարի Նորա ամենեքեան ասասցեն զփառս Նորա:
Տէր զջրհեղեղս նստուցանէ եւ ցածուցանէ. թագաւորեսցէ Տէր յաւիտեան:
Տէր զօրութիւն ժողովրդեան Իւրոյ տացէ եւ օրհնեսցէ զժողովուրդ Իւր ի խաղաղութիւն:

ՍԱՂՄՈՍ ԻԹ
Բարձր առնեմ զքեզ, Տէ՛ր, զի ընկալար զիս եւ ոչ ուրախ արարեր զթշնամին իմ յիս:
Տէ՛ր Աստուած իմ, կարդացի առ Քեզ, եւ բժշկեցեր զիս. Տէ՛ր, հաներ ի դժոխոց զանձն իմ, փրկեցեր զիս յայնցանէ, որք իջանեն ի գուբ:
Սաղմո՛ս ասացէք Տեառն, սո՛ւրբք Նորա եւ խոստովա՛ն եղերուք յիշատակի սրբութեան Նորա:
Սրտմտութիւն է ի բարկութեան Նորա, եւ կեանք են ի կամաց Նորա:
Ընդ երեկոյս հանգիցեն լալիք, առաւօտու եղիցի ուրախութիւն:
Ես ասացի ի բարեկենդանութեան իմում, թէ՝ «Ոչ սասանեցայց յաւիտեան»:
Տէ՛ր, ի կամս Քո ետուր գեղոյ իմոյ զօրութիւն, դարձուցեր զերեսս Քո յինէն, եւ ես եղէ խռովեալ:
Առ Քեզ, Տէ՛ր, կարդացի եւ առ Աստուած իմ աղաղակեցի. զի՞նչ օգուտ է Քեզ յարենէ իմմէ, թէ իջանեմ ես յապականութիւն:
Մի՞թէ հող խոստովան առնիցի առ Քեզ կամ պատմեսցէ զճշմարտութիւնս Քո:
Լուաւ ինձ Տէր եւ ողորմեցաւ եւ Տէր եղեւ ինձ օգնական:
Դարձոյց զսուգ իմ յուրախութիւն, զերծ յինէն զքուրձ եւ ինձ զգեցոյց զուրախութիւն:
Որպէս սաղմոս ասասցեն Քեզ փառք իմ, եւ այլ մի՛ եւս զղջացայց. Տէ՛ր Աստուած իմ, յաւիտեան խոստովան եղէց Քեզ:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Երրորդ գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ Լ
Ի Քեզ, Տէ՛ր, յուսացայ, մի՛ ամաչեցից յաւիտեան. յարդարութեան Քում փրկեա՛ եւ ապրեցո՛ զիս:
Խոնարհեցո՛ առ իս զունկն Քո, վաղվաղեա՛ կեցուցանել զիս:
Լե՛ր իմ, Աստուա՛ծ, պաշտպան եւ տուն ապաւինի ապրեցուցանել զիս, զի հզօրիչ իմ եւ ապաւէն իմ Դու ես:
Վասն անուան Քո առաջնորդեցեր ինձ եւ սնուցեր զիս եւ հանցես զիս յորոգայթէ յայսմանէ, որ թաքուցաւ ինձ:
Դու ես պաշտպան իմ, Տէ՛ր, եւ ի ձեռս Քո յանձն առնեմ զհոգի իմ:
Փրկեցեր զիս, Տէ՛ր Աստուած, ճշմարտութեամբ Քով. ատեցեր զայնոսիկ, որ պահեն զերկիւղ ի սնոտիս:
Ես ի Տէր յուսացայ. ցնծացայց եւ ուրախ եղէց ի փրկութեան Քում:
Հայեցար ի խոնարհութիւն իմ եւ փրկեցեր ի վշտաց զանձն իմ. եւ ոչ մատնեցեր զիս ի ձեռս նեղչաց իմոց եւ կացուցեր յանդորրու զոտս իմ:
Ողորմեա՛ ինձ, Տէ՛ր, զի նեղեալ եմ ես. խռովեցաւ ի սրտմտութենէ ակն իմ, անձն իմ եւ փոր իմ:
Պակասեցան ի ցաւոց կեանք իմ եւ ամք իմ յոգւոց ելանելոյ:
Աղքատացաւ ի տկարութենէ զօրութիւն իմ, եւ ոսկերք իմ խռովեցան:
Քան զամենայն թշնամիս իմ եղէ ես նախատ դրացեաց իմոց յոյժ, ահ եւ երկիւղ ծանօթից իմոց:
Ամենեքեան, ոյք տեսանէին զիս, արտաքս փախչէին յինէն:
Մոռացեալ եղէ ես որպէս մեռեալ ի սրտէ եւ եղէ ես որպէս զանօթ կորուսեալ:
Զի լուայ ես զբամբասանս բազմաց, ոյք շուրջ էին զինեւ, ի ժողովել նոցա ի միասին՝ առնուլ զանձն իմ խորհեցան, այլ ես ի Քեզ, Տէ՛ր, յուսացայ:
Ասացի. «Դու ես Աստուած իմ, եւ ի ձեռս Քո է ժառանգութիւն իմ»:
Փրկեա՛ զիս ի ձեռաց թշնամեաց իմոց եւ ի հալածչաց իմոց:
Երեւեցո՛ զերեսս քո ի ծառայս Քո, ապրեցո՛ զիս, Տէ՛ր, ըստ ողորմութեան Քում. Տէ՛ր, մի՛ յամօթ եղէց, զի կարդացի առ Քեզ:
Ամաչեսցեն ամպարիշտք եւ իջցեն ի դժոխս. եւ համր եղիցին շրթունք նենգաւորք, ոյք խօսէին զարդարոյ զանիրաւութիւն յամբարտաւանութեան եւ յանգոսնել իւրեանց:
Ո՜րպէս զի բազում է ողորմութիւն քաղցրութեան Քո, Տէ՛ր, զոր պահեցեր երկիւղածաց Քոց:
Արարեր դու այնոցիկ, ոյք յուսացեալ են ի Քեզ, առաջի որդւոց մարդկան:
Ամրացուցեր զնոսա ի ծածկոյթ երեսաց Քոց ի խռովութենէ մարդկան:
Ծածկեցեր զնոսա ի խորանի Քում ի հակառակութենէ լեզուաց:
Օրհնեալ է Տէր, զի սքանչելի արար զողորմութիւն Իւր ինձ ի քաղաք ամուր:
Ես ասացի ի զարմանալ իմում, թէ՝ «Ընկեցայ ուրեմն յերեսաց աչաց Քոց»:
Վասն այսորիկ լուար ձայնի աղօթից իմոց յաղաղակել իմում առ Քեզ:
Սիրեցէ՛ք զՏէր, ամենայն սո՛ւրբք Նորա, զի ստուգութիւն խնդրէ Տէր եւ հատուցանէ այնոցիկ, որ առաւել առնեն զամբարտաւանութիւն:
Քաջալերեցարո՛ւք, եւ զօրասցին սիրտք ձեր, ամենեքեա՛ն, ոյք յուսացեալ էք ի Տէր:

ՍԱՂՄՈՍ ԼԱ
Երանի՜ ում թողութիւն եղեւ մեղաց, եւ ծածկեցան ամենայն յանցանք նորա:
Երանի՜ առն, որում ոչ համարեսցի Տէր զմեղս նորա, եւ ոչ գոյ նենգութիւն ի բերան նորա:
Լռեցի ես, եւ մաշեցան ամենայն ոսկերք իմ առ աղաղակել ինձ առ Տէր զօրհանապազ ի տուէ եւ ի գիշերի:
Ծանրացաւ ձեռն Քո ի վերայ իմ. դարձայ ի թշուառութիւն, զի հարան յիս փուշք:
Զմեղս իմ ցուցից Քեզ եւ զանօրէնութիւնս իմ ոչ ծածկեցից ի Քէն:
Ասացի, թէ՝ «Պատմեցից ինձէն զմեղս իմ, եւ Դու թողցես զամենայն ամպարշտութիւնս մեղաց իմոց»:
Վասն այսորիկ յաղօթս կացցեն առ Քեզ ամենայն սուրբք ի ժամ ընդունելի,
Բայց միայն ի ջուրցն հեղեղաց բազմաց, որ առ նոսա ինչ ոչ մերձեսցի:
Դու ես ապաւէն իմ ի նեղութենէ յայսմանէ, որ շուրջ եղեն զինեւ:
Ցնծութի՛ւն իմ, փրկեա՛ զիս յայնցանէ, որ պաշարեցին զիս:
«Իմաստուն արարից զքեզ եւ խելամուտ ի ճանապարհ, յոր եւ գնասցես, եւ հաստատեցից ի վերայ քո զաչս Իմ»:
Մի՛ լինիք որպէս զձիս եւ զջորիս, զի ոչ գոյ ի նոսա իմաստութիւն. ի սանձս եւ ի դանդանաւանդս ճմլեսցես զկզակս նոցա, որ առ քեզ ինչ ոչ մերձեսցին:
Բազում տանջանք են մեղաւորաց, բայց ոյք յուսան ի Տէր, ողորմութիւն Տեառն շուրջ եղիցի զնոքօք:
Ուրա՛խ եղերուք եւ ցնծացէ՛ք, արդա՛րք, ի Տէր. պարծեցարո՛ւք ամենեքեան, ոյք ուղիղ էք սրտիւք:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Չորրորդ գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ ԼԶ
Մի՛ նախանձեր ընդ չարս, մի՛ ընդ այնոսիկ, որ գործեն զանօրէնութիւն,
Զի որպէս խոտ վաղվաղակի ցամաքեսցին, որպէս զդալարի խոտոյ վաղվաղակի անցցեն:
Յուսա՛ ի Տէր եւ արա՛ զքաղցրութիւն, բնակեա՛ յերկրի եւ հովուեսցիս ի մեծութեան Նորա:
Ժտեա՛ ի Տեառնէ, եւ Նա տացէ քեզ զխնդրուածս սրտի քո. յայտնեա՛ առաջի Տեառն զճանապարհս քո եւ յուսա՛ ի Նա:
Նա արասցէ եւ հանցէ որպէս զլոյս զարդարութիւնս քո, զիրաւունս քո որպէս զօր հասարակ:
Հնազա՛նդ լեր Տեառն եւ ծառայեա՛ Նմա եւ մի՛ նախանձեր ընդ այնոսիկ, որոց առակեալ իցեն ճանապարհք իւրեանց, ընդ մարդոյ, որ գործէ զանօրէնութիւն:
Լռեա՛ ի բարկութենէ եւ հանգի՛ր ի սրտմտութենէ եւ մի՛ նախանձեր ընդ չարս:
Չարք վաղվաղակի սատակեսցին, բայց ոյք համբերեն Տեառն, նոքա ժառանգեսցեն զերկիր:
Փոքր մի՝ եւ այլ ոչ եւս իցէ ամպարիշտն. խնդրեսցես զտեղի նորա եւ ոչ գտցես:
Այլ որ հեզքն են, նոքա ժառանգեսցեն զերկիր եւ փափկասցին ի բազում խաղաղութեան իւրեանց:
Սպասէ մեղաւոր արդարոյ եւ կրճտէ ի վերայ նորա զատամունս իւր, այլ Տէր ծիծաղեսցի զնովաւ,
Քանզի յառաջագոյն տեսանէ, զի հասեալ է օր նորա:
Սուր հանին մեղաւորք եւ լարեցին զաղեղունս իւրեանց՝ հարկանել զաղքատ եւ զտնանկն, սպանանել զայն, որ խոնարհն է սրտիւ:
Սուրք նոցա մտցեն ի սիրտս նոցա, եւ աղեղունք նոցա փշրեսցին, եւ բազուկք ամպարշտաց խորտակեսցին:
Լաւ է սակաւիկ ինչ արդարոյ, քան զբազում մեծութիւն մեղաւորաց:
Հաստատէ Տէր զարդարս եւ ճանաչէ զաւուրս ամբծից. ժառանգութիւն նոցա յաւիտեան եղիցի:
Մի՛ ամաչեսցեն նոքա ի ժամանակս չարութեան, այլ յաւուրս սովոյ յագեսցին:
Ահա մեղաւորք կորիցեն, եւ թշնամիք Տեառն ի փառաւորել եւ ի բարձրանալ իւրեանց պակասեսցին որպէս ծուխ, զի պակասէ:
Փոխ առնու մեղաւորն եւ ոչ հատուցանէ, այլ որ արդարն է, ողորմի եւ տայ:
Ոյք օրհնեն զՏէր, ժառանգեսցեն զերկիր, եւ ոյք անիծանեն, սատակեսցին ի Նմանէ:
Ի Տեառնէ ուղղին գնացք առն. զճանապարհս նորա Նա կամի յոյժ:
Թէպէտ եւ գայթակղեսցի, նա մի՛ կործանեսցի, զի Տէր ձեռնկալու է նորա:
Մանուկ էի ես եւ ծերացայ եւ ոչ տեսի զարդարն արհամարհեալ եւ ոչ զզաւակ նորա, թէ մուրանայ հաց:
Զօրհանապազ ողորմի եւ տայ փոխ, զաւակ նորա օրհնեալ եղիցի յաւիտեան:
Խոտորեա՛ ի չարէ եւ արա՛ զբարի, բնակեսցես յաւիտեանս յաւիտենից ի նմա:
Տէր սիրէ զիրաւունս եւ ոչ ընդ վայր հարկանէ զսուրբս Իւր, այլ յաւիտեան պահէ զնոսա:
Անօրէնք հալածեսցին ի միասին, եւ զաւակ ամպարշտաց սատակեսցի,
Այլ արդարք ժառանգեսցեն զերկիր եւ բնակեսցեն յաւիտեանս յաւիտենից ի նմա:
Բերան արդարոյ պատմէ զիմաստութիւն, եւ լեզու նորա խօսեսցի զիրաւունս:
Օրէնք Աստուծոյ իւրոյ են ի սրտի իւրում, եւ մի՛ գայթակղեսցին գնացք նորա:
Հայի մեղաւորն ընդ արդար եւ խնդրէ սպանանել զնա, այլ Տէր ոչ թողու զնա ի ձեռս նորա եւ ոչ դատապարտէ զնա, յորժամ դատի զնա:
Համբե՛ր Տեառն եւ պահեա՛ զճանապարհս Նորա, եւ բարձր արասցէ զքեզ ի ժառանգել զերկիր, եւ զսատակումն մեղաւորաց տեսցես:
Տեսի զամպարիշտն վերացեալ բարձրացեալ որպէս զմայրս Լիբանանու:
Անցի՝ եւ ահա ոչ էր, խնդրեցի՝ եւ ոչ գտաւ տեղի նորա:
Պահեա՛ զամբծութիւն եւ տե՛ս զուղղութիւն, զի գոն մնացուածք առն խաղաղարարի:
Անօրէնք հալածեսցին ի միասին, եւ զաւակ ամպարշտաց կորիցէ:
Փրկութիւն արդարոց ի Տեառնէ է, վերակացու է նոցա ի ժամանակս նեղութեան:
Օգնեսցէ նոցա Տէր եւ փրկեսցէ զնոսա. ապրեցուսցէ ի մեղաւորաց եւ կեցուսցէ զնոսա, զի յուսացան ի Նա:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Հինգերորդ գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ ԼԷ
Տէ՛ր, մի՛ սրտմտութեամբ Քով յանդիմաներ զիս եւ մի՛ բարկութեամբ Քով խրատեր զիս:
Զի նետք Քո հարան յիս, եւ յիս հաստատեցաւ ձեռն Քո:
Ոչ գոյ բժշկութիւն մարմնոյ իմոյ յերեսաց բարկութեան Քո:
Ոչ է խաղաղութիւն ոսկերաց իմոց յերեսաց մեղաց իմոց:
Անօրէնութիւնք իմ բարձրացան քան զգլուխ իմ, որպէս բեռն ծանր ծանրացան ի վերայ իմ:
Նեխեցան եւ փտեցան վէրք իմ յերեսաց անզգամութեան իմոյ:
Տառապեցայ եւ խոնարհ եղէ յոյժ, զօրհանապազ տրտում գնայի, զի անձն իմ լի եղեւ չարչարանօք, եւ ոչ գոյ բժշկութիւն մարմնոյ իմոյ:
Չարչարեցայ եւ խոնարհ եղէ մինչեւ յոյժ, մռնչէի առ հեծութեան սրտի իմոյ:
Տէ՛ր, առաջի Քո է ամենայն ցանկութիւն իմ, եւ հեծութիւն իմ ի Քէն ոչ ծածկեցաւ:
Սիրտ իմ խռովեցաւ յիս, եւ եթող զիս զօրութիւն իմ, լոյս աչաց իմոց՝ եւ այս ոչ եղեւ ընդ իս:
Բարեկամք իմ եւ մերձաւորք իմ առաջի իմ մերձեցան եւ կացին, եւ մերձաւորք իմ հեռի եղեն յինէն:
Բռնադատէին զիս եւ խնդրէին զանձն իմ. ոյք խնդրէին չար ի վերայ իմ, խօսեցան զանօրէնութիւն եւ զնենգութիւն զօրհանապազ խորհեցան:
Այլ ես՝ որպէս խուլ, զի ոչ լսէ, որպէս համր, որ ոչ բանայ զբերան իւր:
Եղէ ես որպէս մարդ, որ ոչ լսէ, եւ ոչ գոն խօսք ի բերան նորա:
Ես ի Քեզ, Տէ՛ր, յուսացայ, եւ դու լուիցես ինձ, Տէ՛ր Աստուած իմ:
Ասացի, թէ՝ «Մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ». ի սասանել ոտից իմոց ի վերայ իմ մեծամեծս խօսեցան:
Ես ի տանջանս պատրաստ եմ, եւ ցաւք իմ առաջի իմ են յամենայն ժամ:
Զանօրէնութիւնս իմ պատմեցից եւ հոգացայց վասն մեղաց իմոց:
Իսկ արդ, թշնամիք իմ կենդանի են եւ զօրացեալ են քան զիս, եւ բազումք էին, ոյք ատէին զիս ի տարապարտուց,
Ոյք հատուցին ինձ չար փոխանակ ընդ բարւոյ, չարախօսէին զինէն, զի ես երթայի զհետ արդարութեան:
Մի՛ թողուր զիս, Տէ՛ր, Աստուա՛ծ իմ, եւ մի՛ ի բացեայ առներ յինէն. հայեա՛ց յօգնել ինձ, Տէ՛ր փրկութեան իմոյ:

ՍԱՂՄՈՍ ԼԸ
Ասացի, թէ՝ «Պահեցից զճանապարհս իմ, զի մի՛ մեղայց լեզուաւ իմով»:
Եդի պահապան բերանոյ իմոյ ի հակառակել մեղաւորին առաջի իմ:
Խուլ եղէ եւ խոնարհեցայ, լռեցի ի բարութենէ, եւ ցաւք իմ նորոգեցան յիս:
Ջեռաւ սիրտ իմ ի փորի իմում, եւ ի խորհուրդս իմ վառեցաւ հուր:
Խօսեցայ լեզուաւ իմով եւ ասացի. «Ցո՛յց ինձ, Տէ՛ր, զկատարած իմ, եւ զթիւ աւուրց իմոց քանիօ՞ն է, զի գիտացից, թէ որչափ ինչ պակասեալ է յինէն»:
Ահա չափով եդիր զաւուրս իմ, եւ կար զօրութեան իմոյ որպէս ոչ ինչ է առաջի իմ. սակայն ամենեւին ընդունայն է ամենայն մարդ մսեղի:
Ապաքէն որպէս ի պատկերի շրջի մարդ, սակայն ի զուր խռովի. գանձէ եւ ոչ գիտէ, ում ժողովէ:
Իսկ արդ, ո՞վ է համբերութիւն իմ, թէ ոչ Դու, Տէ՛ր, կամ՝ կար զօրութեան իմոյ, թէ ոչ ի Քէն:
Յամենայն անօրէնութենէ իմմէ փրկեցեր զիս եւ նախատինս անզգամաց արարեր զիս:
Խուլ եղէ եւ ոչ բացի զբերան իմ, զի Դու արարեր:
Ի բա՛ց արա յինէն զտանջանս իմ, զի ի զօրութենէ ձեռին Քո ես պակասեցայ:
Կշտամբութեամբ վասն մեղաց խրատեցեր զմարդ, մաշեցեր որպէս սարդիոստայն զանձն նորա. սակայն ընդունայն է ամենայն մարդ:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, աղօթից իմոց, ո՛ւնկն դիր խնդրուածաց իմոց. արտասուաց իմոց մի՛ լռեր:
Պանդուխտ եմ ես առաջի Քո, նժդեհ եւ անցաւոր որպէս ամենայն հարք իմ:
Թո՛յլ արա ինձ, զի հանգեայց, մինչեւ երթեալ իցեմ, ուստի ոչ եւս գտանիցիմ:

ՍԱՂՄՈՍ ԼԹ
Համբերելով համբերի Տեառն, եւ նայեցաւ առ իս եւ լուաւ աղօթից իմոց:
Եհան զիս ի գբոյ տառապանաց, ի կաւոյ եւ ի տղմոյ:
Հաստատեաց ի վերայ վիմի զոտս իմ եւ ուղղեաց զգնացս իմ:
Արկ ի բերան իմ օրհնութիւն նոր՝ զօրհնութիւն Տեառն Աստուծոյ մերոյ:
Տեսցեն բազումք եւ երկիցեն եւ յուսասցին ի Տէր. երանեալ է այր, որոյ անուն Տեառն յոյս է նորա:
Ոչ հայեցաւ Նա ի նանրութիւն եւ ոչ ի մոլութիւն սուտ:
Բազում արարեր Դու, Տէ՛ր Աստուած իմ, զսքանչելիս Քո, եւ խորհրդոց Քոց ոչ ոք է, որ նմանի Քեզ:
Պատմեցի եւ խօսեցայ, եւ բազում եղեն քան զթիւ. ընդ զոհս եւ ընդ պատարագս ոչ հաճեցար, լսելիս հաստատեցեր ինձ. զողջակէզս եւ զվասն մեղացն ոչ խնդրեցեր:
Յայնժամ ասացի, թէ՝ ահաւասիկ գամ ես, ի գլուխս գրոց գրեալ է վասն իմ.
Առնել զկամս Քո, Աստուա՛ծ իմ, կամեցայ եւ զօրէնս Քո ի մէջ որովայնի իմոյ:
Աւետարանեցից զարդարութիւնս Քո յեկեղեցիս մեծս. ահա զշրթունս իմ ոչ արգելից ի Քէն:
Տէ՛ր, Դու գիտացեր, զի զարդարութիւնս Քո ոչ ծածկեցի ի սրտի իմում, զճշմարտութիւն Քո եւ զփրկութիւն Քո:
Ասացի եւ ոչ թաքուցի զողորմութիւնս Քո եւ զճշմարտութիւնս Քո ի ժողովրդենէ մեծէ:
Այլ Դու, Տէ՛ր, մի՛ հեռի առներ զգթութիւնս Քո յինէն. զի ողորմութիւն Քո եւ ճշմարտութիւն Քո յամենայն ժամ ընկալցի զիս:
Շուրջ եղեն զինեւ չարք, որոց ոչ էր նոցա թիւ. հասին ինձ անօրէնութիւնք իմ, եւ ես ոչ կարացի տեսանել:
Բազում եղեն քան զհեր գլխոյ իմոյ, եւ սիրտ իմ եթող զիս:
Կամեա՛ց, Տէ՛ր, փրկել զիս եւ, Տէ՛ր, յօգնե՛լ ինձ նայեաց:
Ամաչեսցեն եւ յամոթ լիցին, ոյք խնդրէին զանձն իմ բառնալ զսա. դարձցին յետս եւ ամաչեսցեն, որ խնդրէին ինձ չար:
Կրեսցեն զամօթ առժամայն վաղվաղակի, որ ասէին ինձ՝ վա՛շ վա՛շ:
Ցնծասցեն եւ ուրախ լիցին ի Քեզ ամենեքեան, որ խնդրեն զՔեզ, Տէ՛ր:
Ասասցեն յամենայն ժամ՝ մեծ է Աստուած, ոյք սիրեն զփրկութիւնս Քո:
Ես աղքատ եւ տնանկ եմ, Աստուա՛ծ, խորհեա՛ զիս. օգնական եւ պաշտպա՛ն իմ, եւ Դու, Աստուա՛ծ իմ, մի՛ յամենար:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Վեցերորդ գուբղայ

ՍԱՂՄՈՍ Խ
Երանի՜ որ խորհի զաղքատն եւ զտնանկն. յաւուր չարի փրկէ զնա Տէր:
Տէր փրկէ զնա եւ կեցուցանէ, երանելի առնէ զնա ի վերայ երկրի եւ ոչ մատնէ զնա ի ձեռս թշնամեաց իւրոց:
Տէր օգնական է նմա ի մահիճս ցաւոց իւրոց, զամենայն անկողինս նորա դարձուցանէ ի հիւանդութենէ նորա:
Ես ասացի. «Տէ՛ր, ողորմեա՛ ինձ, բժշկեա՛ զանձն իմ, ես մեղայ Քեզ»:
Թշնամիք իմ ասացին ինձ չար. «Ե՞րբ իցէ, զի մեռցի, եւ կորիցէ անուն նորա»:
Մտանէր տեսանել զնանրութիւն, խօսէր ի սրտի իւրում եւ ժողովէր զանօրէնութիւնս յանձն իւր:
Արտաքս ելանէր եւ զնոյն խօսէր. զինէն շշնջէին ամենայն թշնամիք իմ:
Խորհեցան չար ի վերայ իմ, բան անօրէնութեան եդին ի վերայ իմ.
«Միթէ որ ննջիցէն, այլ ո՞չ եւս յաւելուցու յառնել». քանզի եւ այրն խաղաղութեան իմոյ, յոր եւ եսն յուսացայ,
Որ ուտէր զհաց իմ, յաճախեաց առնել ինձ խաբէութիւն:
Այլ Դու, Տէ՛ր, ողորմեա՛ ինձ, կանգնեա՛ զիս, եւ հատուցից նոցա:
Յայսմ ծանեայց, թէ հաճեցար ընդ իս, զի մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ.
Այլ զիս յամբծութեան իմում ընկալար եւ հաստատեցեր զիս առաջի Քո յաւիտեան:
Օրհնեա՜լ Տէր Աստուած Իսրայելի յաւիտեանս յաւիտենից. եղիցի, եղիցի:

ՍԱՂՄՈՍ ԽԱ
Որպէս փափագէ եղջերու յաղբերս ջուրց, այնպէս փափագէ անձն իմ առ Քեզ, Աստուա՛ծ:
Ծարաւի է անձն իմ առ Քեզ, Աստուա՛ծ հզօր եւ կենդանի. ե՞րբ եկից երեւեցայց երեսացդ Աստուծոյ:
Եղեն ինձ արտասուք իմ կերակուր ի տուէ եւ ի գիշերի եւ այն, զի ասէին ցիս զօրհանապազ, թէ՝ «Ո՞ւր է Աստուած քո»:
Զայս որպէս յիշէի, տառապէր յիս անձն իմ. քաջալերէի, զի մտից ընդ յարկաւ սքանչելեաց տանն Աստուծոյ
Ի ձայն ցնծութեան խոստովանութեան եւ ի ձայն բարեկենդանութեան:
Արդ, ընդէ՞ր տրտում ես, ա՛նձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա՛ առ Աստուած, խոստովանեա՛ Նմա. փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:
Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ, վասն այսորիկ յիշեցի զՔեզ յերկրէն Յորդանանու, ի Հերմոնէ, ի լեռնէ Փոքուէ:
Խորք ի խորոց կարդացին առ Քեզ ի ձայն սահանաց Քոց.
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ:
Ի տուէ պատուիրեաց Տէր զողորմութիւն Իւր, գիշերի զօրհնութիւն նոր. եւ աղօթք իմ առ Աստուած վասն կենաց իմոց:
Ասացի Աստուծոյ. «Ընդունելի իմ ես. ընդէ՞ր մերժեցեր զիս, ընդէ՞ր տրտում գնամ ես ի նեղել թշնամւոյ իմոյ»:
Ի փշրել ոսկերաց իմոց նախատեցին զիս թշնամիք իմ՝ յասել ցիս զօրհանապազ, թէ՝ «Ո՞ւր է Աստուած քո»:
Արդ, ընդէ՞ր տրտում ես, ա՛նձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա՛ առ Աստուած, խոստովանեա՛ Նմա. փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:

ՍԱՂՄՈՍ ԽԲ
Դա՛տ արա ինձ, Աստուա՛ծ, եւ իրա՛ւ արա ինձ ի դատաստանի իմում:
Յազգէ, որ ոչ է սուրբ, ի մարդոյ մեղաւորէ, նենգաւորէ փրկեա՛ զիս:
Դու, Աստուա՛ծ, հզօրիչ իմ ես. ընդէ՞ր մոռացար զիս, ընդէ՞ր տրտում գնամ ես ի նեղել թշնամւոյ իմոյ:
Առաքեա՛, Տէ՛ր, զլոյս Քո եւ զճշմարտութիւն Քո, զի առաջնորդեսցեն ինձ եւ հանցեն զիս ի լեառն սուրբ եւ ի յարկս Քո:
Մտից առաջի սեղանոյ Աստուծոյ առ Աստուած, որ ուրախ առնէ զմանկութիւն իմ:
Խոստովան եղէց Քեզ օրհնութեամբ, Աստուա՛ծ, Աստուա՛ծ իմ:
Արդ, ընդէ՞ր տրտում ես, ա՛նձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա՛ առ Աստուած, խոստովանեա՛ Նմա. փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:

Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ԱՂՕԹՔ ՅՈՎՆԱՆՈՒ ՄԱՐԳԱՐԷԻ
Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ Աստուած յանդնդոց դժոխոց աղաղակի իմում:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի ընկեցեր զիս ի խորս ծովու, եւ շրջանք գետոց պաշարեցին զիս:
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ. եւ ասացի, թէ մերժեցայ ուրեմն աչաց Քոց:
Արդ, իցէ՞, թէ յաւելից հայել ի տաճար սուրբ Քո, զի հեղան զինեւ ջուրք մինչեւ յանձն իմ, եւ անդունդք անհնարինք պաշարեցին զիս:
Եմուտ գլուխ իմ ընդ փապարս լերանց. իջի ես ի խորս երկրի, տեսի զնիգս նորա, զի էին որպէս աղխք յաւիտենից. եւ ելցեն յապականութենէ կեանք իմ:
Առ Քեզ, Տէր Աստուած ի՛մ, ի նուաղել անձին իմոյ կարդացի, եւ զՔեզ, Տէ՛ր, յիշեցի, եւ մտցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ Քո:
Զի ոյք պահէին զունայնութիւն եւ զստութիւն, յողորմութենէ իւրեանց մերժեցան:
Ես ի ձայն օրհնութեան եւ խոստովան եղեց Քեզ, մատուցից պատարագս Տեառն, եւ կատարեցից զուխտս իմ ի փրկութիւն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

Ի ծունկս անկեալ` ողբաձայն

(Ողր. ապշ. դկ. Է. ստղ., 1-ին տուն)

Զարհուրեալ դողացաւ ամենամեղ անձն իմ յահեղ Քո դատաստանաց, յաններելի տանջանացն:
(Երիցս կրկնեա՛)

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ԱՂՕԹՔ ՅՈՎՆԱՆՈՒ ՄԱՐԳԱՐԷԻ
Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ Աստուած յանդնդոց դժոխոց աղաղակի իմում:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի ընկեցեր զիս ի խորս ծովու, եւ շրջանք գետոց պաշարեցին զիս:
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ. եւ ասացի, թէ մերժեցայ ուրեմն աչաց Քոց:
Արդ, իցէ՞, թէ յաւելից հայել ի տաճար սուրբ Քո, զի հեղան զինեւ ջուրք մինչեւ յանձն իմ, եւ անդունդք անհնարինք պաշարեցին զիս:
Եմուտ գլուխ իմ ընդ փապարս լերանց. իջի ես ի խորս երկրի, տեսի զնիգս նորա, զի էին որպէս աղխք յաւիտենից. եւ ելցեն յապականութենէ կեանք իմ:
Առ Քեզ, Տէր Աստուած ի՛մ, ի նուաղել անձին իմոյ կարդացի, եւ զՔեզ, Տէ՛ր, յիշեցի, եւ մտցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ Քո:
Զի ոյք պահէին զունայնութիւն եւ զստութիւն, յողորմութենէ իւրեանց մերժեցան:
Ես ի ձայն օրհնութեան եւ խոստովան եղեց Քեզ, մատուցից պատարագս Տեառն, եւ կատարեցից զուխտս իմ ի փրկութիւն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. ապշ. դկ. Է. ստղ., 2-րդ տուն)

Քանզի կամաւ մերձեցայ ի մեղս մեծեմեծս. արդ կայ եւ մնայ ինձ աններելի պատուհասն:
(Երիցս կրկնեա՛)

Եւ եւս խաղաղութեան զՏէր աղաչեսցուք. ընկա՛լ, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:
Օրհնութի՜ւն եւ փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ԱՂՕԹՔ ՅՈՎՆԱՆՈՒ ՄԱՐԳԱՐԷԻ
Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ Աստուած յանդնդոց դժոխոց աղաղակի իմում:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի ընկեցեր զիս ի խորս ծովու, եւ շրջանք գետոց պաշարեցին զիս:
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ. եւ ասացի, թէ մերժեցայ ուրեմն աչաց Քոց:
Արդ, իցէ՞, թէ յաւելից հայել ի տաճար սուրբ Քո, զի հեղան զինեւ ջուրք մինչեւ յանձն իմ, եւ անդունդք անհնարինք պաշարեցին զիս:
Եմուտ գլուխ իմ ընդ փապարս լերանց. իջի ես ի խորս երկրի, տեսի զնիգս նորա, զի էին որպէս աղխք յաւիտենից. եւ ելցեն յապականութենէ կեանք իմ:
Առ Քեզ, Տէր Աստուած ի՛մ, ի նուաղել անձին իմոյ կարդացի, եւ զՔեզ, Տէ՛ր, յիշեցի, եւ մտցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ Քո:
Զի ոյք պահէին զունայնութիւն եւ զստութիւն, յողորմութենէ իւրեանց մերժեցան:
Ես ի ձայն օրհնութեան եւ խոստովան եղեց Քեզ, մատուցից պատարագս Տեառն, եւ կատարեցից զուխտս իմ ի փրկութիւն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. ապշ. դկ. Է. ստղ., 3-րդ տուն)

Արդ անկեալ աղաչեմ, փրկի՛չ եւ բարերա՛ր, խնայեա՛ յիս ի մեղուցեալս եւ ողորմեա՛ ինձ` բազմամեղիս:
(Երիցս կրկնեա՛)

ԱՂՕԹՔ
Մանասէի թագաւորին
Տէ՛ր ամենակալ, Աստուա՛ծ Աբրահամու, Իսահակայ, Յակոբայ եւ զաւակի նոցա արդարոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ արարեր զերկինս եւ զերկիր եւ զամենայն զարդ նոցա, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ կապեցեր զծով բանիւ հրամանի Քո, փակեցեր զխորս, կնքեցեր ահաւոր եւ փառաւորեալ անուամբ Քով սրբով, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ ամենայն ինչ սարսի եւ դողայ յերեսաց ահի զօրութեան Քո, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Անբաւ է մեծ վայելչութիւն փառաց սրբութեան Քո, սաստիկ է բարկութիւն սպառնալեաց Քոց ի վերայ մեղաւորաց, անչափ եւ անքնին են ողորմութիւնք աւետեաց Քոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Տէ՛ր, բարձրեալ, գթած, երկայնամիտ, բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց մարդկան. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Աստուա՛ծ, ոչ եդիր ապաշխարութիւն վասն արդարոցն՝ Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ, որք ոչ մեղան քեզ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Այլ եդիր ապաշխարութիւն վասն իմ՝ մեղաւորիս, զի մեղայ աւելի քան զաւազ ծովու, եւ բազմացան անօրէնութիւնք իմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Չեմ արժանի հայել եւ տեսանել զբարձրութիւնս երկնից ի բազմութենէ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կորացեալ եմ ես ի բռնութենէ կապանաց երկաթից, եւ ոչ գոյ ինձ հանգիստ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Բարկացուցի զսրտմտութիւն եւ զչար առաջի Քո արարի. կանգնեցի պատկեր եւ բազմացուցի զցասումն. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Եւ արդ, Տէ՛ր, խոնարհեցուցանեմ զծունր սրտի իմոյ եւ հայցեմ ի քաղցրութենէ Քումմէ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մեղայ, Տէ՛ր, մեղայ. եւ զանօրէնութիւնս իմ ես ինձէն գիտեմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Աղաչեմ եւ խնդրեմ ի Քէն. թո՛ղ ինձ, Տէ՛ր, թո՛ղ ինձ եւ մի՛ կորուսաներ զիս ըստ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մի՛ յաւիտեան բարկանար ինձ, Տէ՛ր, եւ մի՛ յիշեր զչարիսն իմ եւ մի՛ պարտաւորեր զիս ընդ իջեալսն ի ներքոյ երկրի չարեօք. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Զի Դու, Աստուա՛ծ, Աստուած ապաշխարողաց ես. եւ յի՛ս ցոյց զբարերարութիւնս Քո, որ անարժան եմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կեցուսցես զիս ըստ բազում ողորմութեան Քում, եւ ես օրհնեցից զՔեզ զամենայն աւուրս կենաց իմոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
ԶՔեզ, Տէ՛ր, օրհնեն ամենայն զուարթունք երկնից, եւ Քո են փառք յաւիտեանս. ամէն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. ապշ. դկ. Ը. ստղ., 1-ին տուն)

Ամենակա՛լ, քաւեա՛ զմեղս իմ, զի Աստուած ես ապաշխարողաց:
(Երիցս կրկնեա՛)

ԱՂՕԹՔ
Մանասէի թագաւորին
Տէ՛ր ամենակալ, Աստուա՛ծ Աբրահամու, Իսահակայ, Յակոբայ եւ զաւակի նոցա արդարոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ արարեր զերկինս եւ զերկիր եւ զամենայն զարդ նոցա, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ կապեցեր զծով բանիւ հրամանի Քո, փակեցեր զխորս, կնքեցեր ահաւոր եւ փառաւորեալ անուամբ Քով սրբով, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ ամենայն ինչ սարսի եւ դողայ յերեսաց ահի զօրութեան Քո, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Անբաւ է մեծ վայելչութիւն փառաց սրբութեան Քո, սաստիկ է բարկութիւն սպառնալեաց Քոց ի վերայ մեղաւորաց, անչափ եւ անքնին են ողորմութիւնք աւետեաց Քոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Տէ՛ր, բարձրեալ, գթած, երկայնամիտ, բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց մարդկան. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Աստուա՛ծ, ոչ եդիր ապաշխարութիւն վասն արդարոցն՝ Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ, որք ոչ մեղան քեզ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Այլ եդիր ապաշխարութիւն վասն իմ՝ մեղաւորիս, զի մեղայ աւելի քան զաւազ ծովու, եւ բազմացան անօրէնութիւնք իմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Չեմ արժանի հայել եւ տեսանել զբարձրութիւնս երկնից ի բազմութենէ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կորացեալ եմ ես ի բռնութենէ կապանաց երկաթից, եւ ոչ գոյ ինձ հանգիստ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Բարկացուցի զսրտմտութիւն եւ զչար առաջի Քո արարի. կանգնեցի պատկեր եւ բազմացուցի զցասումն. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Եւ արդ, Տէ՛ր, խոնարհեցուցանեմ զծունր սրտի իմոյ եւ հայցեմ ի քաղցրութենէ Քումմէ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մեղայ, Տէ՛ր, մեղայ. եւ զանօրէնութիւնս իմ ես ինձէն գիտեմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Աղաչեմ եւ խնդրեմ ի Քէն. թո՛ղ ինձ, Տէ՛ր, թո՛ղ ինձ եւ մի՛ կորուսաներ զիս ըստ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մի՛ յաւիտեան բարկանար ինձ, Տէ՛ր, եւ մի՛ յիշեր զչարիսն իմ եւ մի՛ պարտաւորեր զիս ընդ իջեալսն ի ներքոյ երկրի չարեօք. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Զի Դու, Աստուա՛ծ, Աստուած ապաշխարողաց ես. եւ յի՛ս ցոյց զբարերարութիւնս Քո, որ անարժան եմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կեցուսցես զիս ըստ բազում ողորմութեան Քում, եւ ես օրհնեցից զՔեզ զամենայն աւուրս կենաց իմոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
ԶՔեզ, Տէ՛ր, օրհնեն ամենայն զուարթունք երկնից, եւ Քո են փառք յաւիտեանս. ամէն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. ապշ. դկ. Ը. ստղ., 2-րդ տուն)

Եւ զՀոգիդ Սուրբ մի՛ հաներ յինէն, զի Աստուած ես ապաշխարողաց:
(Երիցս կրկնեա՛)

ԱՂՕԹՔ
Մանասէի թագաւորին
Տէ՛ր ամենակալ, Աստուա՛ծ Աբրահամու, Իսահակայ, Յակոբայ եւ զաւակի նոցա արդարոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ արարեր զերկինս եւ զերկիր եւ զամենայն զարդ նոցա, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ կապեցեր զծով բանիւ հրամանի Քո, փակեցեր զխորս, կնքեցեր ահաւոր եւ փառաւորեալ անուամբ Քով սրբով, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Որ ամենայն ինչ սարսի եւ դողայ յերեսաց ահի զօրութեան Քո, ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Անբաւ է մեծ վայելչութիւն փառաց սրբութեան Քո, սաստիկ է բարկութիւն սպառնալեաց Քոց ի վերայ մեղաւորաց, անչափ եւ անքնին են ողորմութիւնք աւետեաց Քոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Տէ՛ր, բարձրեալ, գթած, երկայնամիտ, բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց մարդկան. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Դու, Աստուա՛ծ, ոչ եդիր ապաշխարութիւն վասն արդարոցն՝ Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ, որք ոչ մեղան քեզ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Այլ եդիր ապաշխարութիւն վասն իմ՝ մեղաւորիս, զի մեղայ աւելի քան զաւազ ծովու, եւ բազմացան անօրէնութիւնք իմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Չեմ արժանի հայել եւ տեսանել զբարձրութիւնս երկնից ի բազմութենէ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կորացեալ եմ ես ի բռնութենէ կապանաց երկաթից, եւ ոչ գոյ ինձ հանգիստ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Բարկացուցի զսրտմտութիւն եւ զչար առաջի Քո արարի. կանգնեցի պատկեր եւ բազմացուցի զցասումն. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Եւ արդ, Տէ՛ր, խոնարհեցուցանեմ զծունր սրտի իմոյ եւ հայցեմ ի քաղցրութենէ Քումմէ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մեղայ, Տէ՛ր, մեղայ. եւ զանօրէնութիւնս իմ ես ինձէն գիտեմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Աղաչեմ եւ խնդրեմ ի Քէն. թո՛ղ ինձ, Տէ՛ր, թո՛ղ ինձ եւ մի՛ կորուսաներ զիս ըստ անօրէնութեան իմոյ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Մի՛ յաւիտեան բարկանար ինձ, Տէ՛ր, եւ մի՛ յիշեր զչարիսն իմ եւ մի՛ պարտաւորեր զիս ընդ իջեալսն ի ներքոյ երկրի չարեօք. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Զի Դու, Աստուա՛ծ, Աստուած ապաշխարողաց ես. եւ յի՛ս ցոյց զբարերարութիւնս Քո, որ անարժան եմ. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
Կեցուսցես զիս ըստ բազում ողորմութեան Քում, եւ ես օրհնեցից զՔեզ զամենայն աւուրս կենաց իմոց. ամենակա՛լ Տէր, թո՛ղ զմեղս իմ:
ԶՔեզ, Տէ՛ր, օրհնեն ամենայն զուարթունք երկնից, եւ Քո են փառք յաւիտեանս. ամէն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. ապշ. դկ. Ը. ստղ., 3-րդ տուն)

Եւ փրկեա՛ զիս յահագին հրոյն, զի Աստուած ես ապաշխարողաց:
(Երիցս կրկնեա՛)

ԱՂՕԹՔ
Աղաչեմ եւ խնդրեմ ի Քէն, Տէ՛ր, թո՛ղ ինձ զմեղս իմ:
Բազումողո՛րմ Տէր, ողորմեա՛ ինձ:
Աստուա՛ծ, քաւեա՛ զիս՝ զմեղաւորս, ի մեղաց. եւ կեցո՛:
Արարի՛չ իմ եւ յո՛յս Աստուած, գթա՛ յիս՝ ի մեղուցեալ ծառայս, եւ ողորմեա՛ ինձ՝ բազմամեղիս:
Ամէնօրհնեա՛լ սրբուհի եւ միշտ Կոյս Աստուածածի՛ն Մարիամ, բարեխօսեա՛ առ Տէր վասն իմ՝ մեղաւորիս:
Ամենայն սո՛ւրբք Աստուծոյ, բարեխօսեցէ՛ք առ Հայր ի յերկինս վասն մեր՝ մեղաւորացս:
Քրիստոս Որդի՛ Աստուծոյ անոխակալ, ընկա՛լ զաղաչանս մեր, զի ի Քեզ են ապաւինեալ անձինք մեր:
Յաղթող զօրութեամբ, սուրբ եւ կենդանարար եւ պատուական խաչիւ Քով, Տէ՛ր, պահպանեա՛ զմեզ:
Առաքեա՛, Տէ՛ր, զհրեշտակ խաղաղութեան Քո, որ եկեալ պահեսցէ զմեզ անխռովս ի տուէ եւ ի գիշերի:
Եւ մարդասիրութեամբ Քով յիշեա՛ զմեզ, Տէ՛ր, յիշեա՛ զմեզ, յորժամ գաս արքայութեամբ Քով, եւ ողորմեա՛ մեզ:

ՔԱՐՈԶ
Եկեալքս ի խոստովանութիւն ապաշխարութեան՝ հաւատով զյոյս Միածնի Որդւոյն Աստուծոյ դիցուք ի սիրտս մեր՝ խնդրելով իՆմանէ զքաւութիւն եւ զթողութիւն յանցանաց մերոց. վասն զի Նա Ինքն է նախախնամողն Աստուած յաւիտենական, որ եկն կամաւ Հօր ի փրկել զարարածս եւ ասաց զԻնքն լինել քաւիչ մեղաւորաց, յոյս ապաշխարողաց՝ շնորհելով զհանգիստ աշխատելոց, ընդունելով զծանրաբեռնեալքս եւ զտաժանեալքս մեղօք յապաշխարութիւն քաւութեան: Արդ, եկայք ամենեքեան խոնարհեալ անձամբք, բեկեալ սրտիւք անկցուք եւ լացցուք առաջի Տեառն Արարչին մերոյ, զի անցուսցէ ի մէնջ զցասումն պատուհասի յանցանաց մերոց բարերարութեամբն Իւրով:
Ամենակալ Տէր Աստուա՛ծ մեր, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:

ԱՂՕԹՔ
Տէ՛ր Աստուած փրկութեան մերոյ, որ ողորմածդ ես եւ գթած, երկայնամիտ, բազումողորմ եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց մարդկան, որ ոչ կամիս զմահ մեղաւորին, այլ՝ զդառնալ նորա ի չար ճանապարհէն եւ զկեալն, Դու, Տէ՛ր, առատ ողորմութեամբ Քով մխիթարեա՛ զծառայքս Քո եւ տո՛ւր սոցա տեղի ապաշխարութեան: Հաշտեա՛ մարդասիրութեամբ Քով եւ արա՛ նոսա անդամս Եկեղեցւոյ Քում սրբոյ. որպէս զի առողջացեալք հոգւով, խոստովանութեամբ եւ ապաշխարութեամբ մտցեն յԵկեղեցի Քո սուրբ եւ ընդ ժողովրդեան Քում Քեզ հանցեն զօրհնութիւն եւ զփառս Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյդ Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՍԱՂՄՈՍ Ծ
Կցորդ. Ցօղեա՛ յիս մշտկաւ, եւ սուրբ եղէց, լուա՛, եւ քան զձիւն սպիտակ եղէց:
Փոխ. Ողորմեա՛ ինձ, Աստուա՛ծ, ըստ մեծի ողորմութեան Քում, ըստ բազում գթութեան Քում քաւեա՛ զանօրէնութիւնս իմ:
Առաւե՛լ լուա զիս յանօրէնութենէ իմմէ եւ ի մեղաց իմոց սո՛ւրբ արա զիս:
Զանօրէնութիւնս իմ ես ինձէն գիտեմ, եւ մեղք իմ առաջի իմ են յամենայն ժամ:
Քեզ միայն մեղայ, Տէ՛ր, եւ չար առաջի Քո արարի,
Որպէս արդար եղիցիս ի բանս Քո եւ յաղթող ի դատել Քեզ:
Անօրէնութեամբ յղացաւ եւ ի մեղս ծնաւ զիս մայր իմ:
Դու, Տէ՛ր, զճշմարտութիւն սիրեցեր, զանյայտս եւ զծածկեալս իմաստութեամբ Քով յայտնեցեր ինձ:
Ցօղեա՛ յիս մշտկաւ, եւ սուրբ եղէց, լուա՛, եւ քան զձիւն սպիտակ եղէց:
Լսելի՛ արա ինձ զցնծութիւն եւ զուրախութիւն, եւ ցնծասցեն ոսկերք իմ տառապեալք:
Դարձո՛ զերեսս Քո ի մեղաց իմոց եւ զամենայն անօրէնութիւնս իմ քաւեա՛ յինէն:
Սիրտ սուրբ հաստատեա՛ յիս, Աստուա՛ծ, եւ հոգի ուղիղ նորոգեա՛ ի փորի իմում:
Մի՛ ընկենուր զիս, Տէ՛ր, յերեսաց Քոց եւ զՀոգի Քո Սուրբ մի՛ հաներ յինէն:
Տո՛ւր ինձ զցնծութիւն փրկութեան Քո եւ հոգւով պետութեան Քո հաստատեա՛ զիս:
Ուսուցից անօրինաց զճանապարհս Քո, եւ ամպարիշտք առ Քեզ դարձցին:
Փրկեա՛ զիս յարենէ, Աստուա՛ծ, Աստուա՛ծ փրկութեան իմոյ. ցնծասցէ լեզու իմ յարդարութեան Քում:
Տէ՛ր, եթէ զշրթունս իմ բանաս, բերան իմ երգեսցէ զօրհնութիւնս Քո:
Թէ կամեցեալ էիր, պատարագս մատուցանէաք, բայց Դու ընդ ողջակէզս իսկ ոչ հաճեցար:
Պատարագ Աստուծոյ՝ հոգի խոնարհ. զսիրտ սուրբ եւ զհոգի խոնարհ Աստուած ոչ արհամարհէ:
Բարի՛ արա, Տէ՛ր, կամօք Քովք Սիոնի, եւ շինեսցին պարիսպքն Երուսաղեմի:
Յայնժամ հաճեսցիս ընդ պատարագս արդարութեան, ուխտից պատարագս հանցեն ի սեղան Քո զուարակս:




Ալէլուիա, ալէլուիա:

ՍԱՂՄՈՍ ԽԱ
Որպէս փափագէ եղջերու յաղբերս ջուրց, այնպէս փափագէ անձն իմ առ Քեզ, Աստուա՛ծ:
Ծարաւի է անձն իմ առ Քեզ, Աստուա՛ծ հզօր եւ կենդանի. ե՞րբ եկից երեւեցայց երեսացդ Աստուծոյ:
Եղեն ինձ արտասուք իմ կերակուր ի տուէ եւ ի գիշերի եւ այն, զի ասէին ցիս զօրհանապազ, թէ՝ «Ո՞ւր է Աստուած քո»:
Զայս որպէս յիշէի, տառապէր յիս անձն իմ. քաջալերէի, զի մտից ընդ յարկաւ սքանչելեաց տանն Աստուծոյ
Ի ձայն ցնծութեան խոստովանութեան եւ ի ձայն բարեկենդանութեան:
Արդ, ընդէ՞ր տրտում ես, ա՛նձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա՛ առ Աստուած, խոստովանեա՛ Նմա. փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:
Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ, վասն այսորիկ յիշեցի զՔեզ յերկրէն Յորդանանու, ի Հերմոնէ, ի լեռնէ Փոքուէ:
Խորք ի խորոց կարդացին առ Քեզ ի ձայն սահանաց Քոց.
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ:
Ի տուէ պատուիրեաց Տէր զողորմութիւն Իւր, գիշերի զօրհնութիւն նոր. եւ աղօթք իմ առ Աստուած վասն կենաց իմոց:
Ասացի Աստուծոյ. «Ընդունելի իմ ես. ընդէ՞ր մերժեցեր զիս, ընդէ՞ր տրտում գնամ ես ի նեղել թշնամւոյ իմոյ»:
Ի փշրել ոսկերաց իմոց նախատեցին զիս թշնամիք իմ՝ յասել ցիս զօրհանապազ, թէ՝ «Ո՞ւր է Աստուած քո»:
Արդ, ընդէ՞ր տրտում ես, ա՛նձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա՛ առ Աստուած, խոստովանեա՛ Նմա. փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է:


ՔԱՐՈԶ
Լուիցէ Տէր ձայնի աղաչանաց մերոց. ամենակալ Տէր Աստուա՛ծ մեր, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:

Տէ՛ր, ողորմեա՛, Տէ՛ր, ողորմեա՛, Տէ՛ր, ողորմեա՛

ԱՂՕԹՔ
սրբոյն Բարսղի
Տէ՛ր Աստուած, Հա՛յր ամենակալ, Արարի՛չ երկնի եւ երկրի, որ յակնարկել բարերար կամաց Քոց գոյացուցեր զամենայն արարածս՝ զերեւելիս եւ զաներեւոյթս, զերկնայինս եւ զերկրաւորս, եւ նախախնամութեամբ Քով ստեղծեր զմարդն ի հողոյ եւ, ըստ պատկերի բարերարութեանդ պատուեալ, մեծարեցեր զնա՝ շնորհելով նմա զանմահութեան եւ զանապականութեան զկենդանութիւն. եւ ինքնիշխան կամօք եւ փառօք պսակեցեր զնա՝ պարգեւելով նմա զվայելումն ուրախութեան դրախտին փափկութեան՝ գործել զնա եւ պահել եւ հանապազ մշտնջենաւորիլ յանճառ պարգեւսն եւ յառաջանալ օր ըստ օրէ ի գործս բարիս. եւ յաւելէր նմա զպատուիրանադրութիւն կենսաբեր հրամանի բարերար կամաց Քոց, զի յաւելուածով պատուիրանին դրութեան՝ առաւել յաւելուածով մեծի փառաց եւ պատուոյ զնա ճոխացուցանէիր. եւ ի ձեռն բարեյօժար կամացն հնազանդութեան յեւս առաւել ի գերակատար կեանս զնա փոխէիր՝ յիմանալի կայեանս բնակութեան վերինն Երուսաղեմի:
Իսկ նա ի ձեռն օձապատիր չարին խաբէութեան, զգործի կենացն եւ զպատճառ բարեացն անձնիշխան յօժարութեամբ ի կողմն բանսարկուին դարձուցեալ եւ ինքնայօժար կամօքն գործակցեալ խաբէութեան չարին, ի բաց շեղեցաւ ի Քումմէ արարչադիր եւ կենսաբեր պատուիրանադրութենէ. եւ ի ներքոյ անկեալ չարին հնազանդութեան, նախամեծար առնելով զվրիպական զբանս պատրող թշնամւոյն քան զՔո աստուածային օրէնսդրութիւնն, կնոջն լսելով խրատու՝ կորոյս զտիրական վեհ իմաստութիւնն՝ ոտիցն հնազանդեալ գլխոյն առաջնորդական տէրութեամբն. անհանճարաբար եւ անխորհրդապէս ի բաց մերկացեալ զբոցաճաճանչ եւ զլուսեղէն զարդարանսն՝ հակառակաբար հայթայթանօք ջանայր ծածկել զամօթալիր զմերկութիւնն պատառատուն տերեւովն՝ անյուսացեալ ի զօրութիւն Ամենակալիդ. կարծէր թաքչել յամենատես գիտութենէ Աստուածութեան Քոյ՝ պատճառելով զպատճառս մեղաց, եթէ՝ «Կինս, զոր ետուր ինձ, սա եղեւ պատճառ»:
Վասն որոյ զցաւոց եւ զանիծից ժառանգեաց զկեանս՝ ի ներքոյ անկեալ մահու եւ ապականութեան, ըստ անսուտ եւ աստուածային Քում հրամանիդ, ասելով, եթէ՝ «Յորում աւուր ուտիցես, մահու մեռանիցիս». որով եւ թագաւորեալ՝ տիրեաց ի վերայ մեր իշխանութիւն մահու, եւ զբնութիւնս մեր գրաւեալ ինքեան հնազանդութեամբ պահակն կորստեան եւ զամենեսեան ծառայս իւր արարեալ՝ վարեաց ի գործս խիստ ծառայութեան դժոխոց:
Իսկ Դու, Հա՛յր բարերար եւ բազմագութ, յառատ եւ յանբաւ մարդասիրութենէ Քումմէ յաղթեալ՝ ոչ հանդուրժեցեր զանարատ ձեռին Քոյ ստեղծուածս յայնպիսի վտանգաւոր աղէտս տարակուսանաց տեսանել:
Այլ բարեգորովեալ հայրախնամ գթով յազգս մարդկան եւ ելեալ ի խնդիր կորուսելոյն՝ առաքեցեր զՄիածին եւ զէակից եւ զանբաժանելի Որդիդ Քո, որ եկն եւ էառ զկերպարանս ծառայի աղքատացեալ բնութեանս մերոյ՝ ներմարդացեալ ի սուրբ եւ յանարատ Կուսէն Մարիամայ Աստուածածնէն. եւ յանձն էառ զյանցանս սխալանացն Ադամայ եւ աստուածախնամ տեսչութեամբ եւ սիրով Իւրով տնօրինեալ՝ զամենայն կիրս մարդկայինս յանձն Իւր էառ, բաց ի մեղաց. եւ եղեալ պտուղ մարդկութեանս՝ Հովիւն երկնաւոր, որ եկն խնդրել զոչխարն մոլորեալ ի վերայ լերին բարձու, եւ առեալ եդ զնա ի վերայ կենսաբեր ուսոյ Իւրոյ՝ դարձուցանել ի հայրենի բնակութիւնն, ուստի արտաքսեցաւն տարագրութեամբ. եւ զանիծիցն եւ զցաւոց ելոլծ զդատապարտութիւն Իւրով անպատժապարտ մահուամբն. եւ զանկեալն ի ձեռս աւազակացն վերստին ողջացոյց՝ պատելով զվէրս նորա, արկանելով ի նա ձէթ եւ գինի եւ աւանդելով ի պանդոկի՝ ամէնընկալ, մի, սուրբ, կաթուղիկէ Եկեղեցւոյ Քո, որ ժողովէ զամենայն ցրուեալս եւ միաւորէ յորդեգրութիւն ժառանգութեան Հօրդ երկնաւորի. եւ հաշտարար եւ մեղսաքաւիչ Իւրով պատարագաւն, որ ի վերայ խաչին, բոլորապտուղ զԻնքն քեզ ընծայեաց ընդ մեր, եւ վասն մեր պարտեաց զանձն Իւր փոխանակելով:
Եւ դարձեալ վերստին ստացաւ զմեզ սուրբ արեամբ Իւրով եւ ազատեաց ի ծառայութենէ բանսարկուին՝ պատառելով զմուրհակ դատապարտութեան յանցանաց մերոց. որ կայր մեզ հակառակ, եբարձ զայն ի միջոյ եւ բեւեռեաց զնա ընդ խաչափայտին. մերկեաց զիշխանութիւնս եւ զպետութիւնս մեքենաւոր զօրութեան նորա, յայտ յանդիման խայտառակեալ՝ նշաւակեաց յանձին Իւրում զօրութեամբ Աստուածութեան Իւրոյ:
Եւ իշխանական պետութեամբ իջեալ ի ստորին սանդարամետս դժոխոց, աղարտելով զզօրութիւն բռնութեան կարծեցեալ իշխանին աշխարհի, որ բարձրացեալ եւ լեռնացեալ ամբարտաւանութեամբ ունէր գրաւեալ ընդ ինքեամբ զբնութիւնս մարդկան, որով ժամանեալ եհաս Թագաւորն ի բարձանց՝ Հզօրն ի պատերազմի, եւ ել ի բարձունս հպարտացելոյն եւ կապեաց զհսկայն՝ աւերելով զամուրս նորա, եւ յափշտակեաց զգանձս նորա եւ դարձեալ եմոյծ զարքունական պատկերն ի դրախտն, ուստի եհան, զեօթնեկին շնորհս տալով:
Քանզի շինեաց Իմաստութիւնն զՀօրն տուն՝ զխորանն Դաւթի. զանկեալն եւ զկործանեալն վերստին նորոգեաց վասն լինելոյ Նորա ծաղիկ յարմատոյն Յեսսեայ. եւ հանգեաւ ի վերայ Նորա Հոգին Սուրբ, որ ի մեզ խորհրդածի, Հոգի իմաստութեան եւ հանճարոյ. եւ լցեալ եղեւ Հոգւով երկիւղի սրբութեամբ: Վասն զի ուր երկիւղ Տեառն է, անդ պատուիրանաց պահպանութիւն, եւ ուր պատուիրանաց պահպանութիւն, անդ եւ ոչ յանցանք ինչ. քանզի զյանցանս մեր էառ եւ զցաւս մեր եբարձ եւ զՔեզ միայն ծանոյց մեզ հաւաստեաւ Աստուած կենդանեաց եւ մեռելոց՝ առնելով խաղաղութիւն խաչիւն Իւրով յերկինս եւ յերկրի, եւ հաշտեցոյց զկամս քաղցրութեան սիրոյ Քոյ առ արարածս. քանզի բարձաւ միջնորմն եւ լուծաւ կրճիմն, որ կայր խափան եւ արգել մերոյ փրկութեան, եւ տեղի տուեալ սերովբէից շրջապատեալ բոցեղէն սրոյն, որ պահէր զճանապարհս ծառոյն կենաց. վասն զի ընդ մեզ եդաւ Ճանապարհն եւ Ճշմարտութիւնն եւ Կեանքն Քրիստոս Յիսուս, որ առաջնորդեաց մեզ ընդ երկնաչու ճանապարհն փրկաւէտ կենացն եւ անցոյց գերիվերոյ իշխանութեանց եւ պետութեանց. եւ խրախոյս տուեալ հաւատացելոց՝ ասէ. «Քաջալերացարո՛ւք, Ես յաղթեցի աշխարհի եւ ետու իշխանութիւն կոխել զօձս եւ զկարիճս եւ զամենայն զօրութիւնս թշնամւոյն». առ որս եւ ասել մեզ համարձակապէս, թէ՝ «Ո՞ւր է, մա՛հ, յաղթութիւն քո. ո՞ւր է, դժո՛խք, խայթոց քո». քանզի եղաք փրկեալք եւ ազատեալք արեամբ Միածնի Որդւոյ Քոյ Յիսուսի Քրիստոսի՝ Տեառն մերոյ, ընդ Որում Քեզ՝ Հօր եւ Հոգւոյդ Սրբոյ, վայելէ փառք, իշխանութիւն եւ պատիւ այժմ եւ միշտ:

Խաղաղութի՜ւն ամենեցուն:
Աստուծոյ երկրպագեսցուք:

Եւ արդ, Տէ՛ր Աստուած մեր՝ բարերար եւ բազմագութ, որ այսպիսի անճառ փառաց եւ անպատում բարեաց հաղորդ զազգս մարդկան արարեր, որով մեծարեցեր զմեզ ի ձեռն Միածնի Քոյ տնօրէնութեան, որ եկեալ կատարեաց զամենայն գրեալս օրինաց եւ մարգարէից եւ քաղցրուսոյց վարդապետութեամբ Իւրով ժողովեաց զցրուեալ զազգս մարդկան եւ միաւորեաց զամենեսեան միաբան սիրով ի մի հաւատս եւ ի մի յոյս կոչման եւ արարչական խնամոյ Քոյ գթութեամբդ հորդեաց ճանապարհ փրկութեան ամենայն տիեզերաց՝ պարգեւելով զառհաւատչեայ կենդանութիւն Հոգւոյն Սրբոյ նոր ժողովրդոց նորածնելոց մանկանց առագաստի՝ կազմելով զդեղ եւ զսպեղանիս ապաշխարութեան Իւրով առատ մարդասիրութեամբն՝ ասելով, եթէ՝ «Ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ զմեղաւորս՝ յապաշխարութիւն». եւ դարձեալ, թէ՝ «Եկա՛յք առ Իս, ամենա՛յն աշխատեալք, եւ ոյք ունիք բեռինս ծանունս մեղաց, եւ Ես հանգուցից զձեզ». եւ յորդորական ձայնիւն յորդորեալ՝ քաջալերեաց զամենեսեան ի հնազանդութիւն աստուածահաճոյ լծոյն ծառայութեան՝ ասելով. «Առէ՛ք զլուծ Իմ ի ձեզ եւ ուսարո՛ւք յԻնէն, զի հեզ եմ եւ խոնարհ սրտիւ, եւ գտջիք հանգիստ անձանց ձերոց, զի լուծ Իմ քաղցր է, եւ բեռն Իմ՝ թեթեւ»:
Եւ արդ, մեք՝ ծառայք Քո եւ ժողովուրդ եւ խաշն արօտի Քոյ, գինք արեան Միածնի Որդւոյ Քոյ, ժողովեալ ի գաւիթ սուրբ եկեղեցւոյ, խոնարհեալ աղաչեմք զբազմագութ եւ զառատ մարդասիրութիւնդ եւ հայցեմք ի քաղցրութենէ Քումմէ զքաւութիւն եւ զթողութիւն մեղաց մերոց:
Խոնարհեցո՛, Տէ՛ր, զունկն Քո յաղաչանս ծառայից Քոց եւ գթութեամբ եւ ողորմութեամբ Քով թո՛ղ մեզ զյանցանս մեր զկամայ եւ զակամայ. եւ արա՛ զմեզ որդիս լուսոյ եւ որդիս տուընջեան, զորս գրեցեր ի գիր որդեգրութեան ժառանգութեան սրբոցն ի լոյս. չարին պատրանօք որսացեալ եղաք կամօք մերովք ի մեղսասէր եւ ի կամակոր նորա կամսն՝ որոշելով ի հայրախնամ սիրոյ արարչական գթոյ Քոյ, տարագիր առնելով զանձինս մեր յորդեգրութենէ ժառանգութեան Հօրդ երկնաւորի. եւ ոչ պահեցաք զգուշութեամբ զստացուածս եւ զգանձս հոգեւոր մեծութեանն, զոր սուրբ աւազանաւ ստացաք զմաքրութիւն եւ զանմեղութիւն եւ զարդարութիւն հոգեշահ փարթամութեանն, այլ անառակ վարուք մերովք ծախեցաք զհայրենատուր մեծութիւնն, մինչեւ ժամանեաց ի վերայ մեր յետին աղքատութիւնն, եւ սովամահ չքաւորութեամբ նուաղեցան անձինք մեր, եւ յոյս ակնկալութեան մերոյ չիք ոք, բաց ի Քէն, Տէ՛ր, զի Դու ես Աստուած մեր, եւ զանուն Քո անուանեմք զօրհանապազ:
Հա՛յր երկնաւոր, գթա՛ ի դարձումն ծառայից Քոց եւ ընկա՛լ զզղջումն խոստովանութեան մերոյ, որպէս զանառակ որդւոյն ընկալար զդարձումն եւ դարձեալ զարդարեցեր զնա արփիազարդ եւ լուսեղէն զգեստիւն՝առաջին պատմուճանին ծածկութիւ, զոր կամակոր եւ անառակ վարուքն մերկացաւ:
Վասն որոյ եւ մեք նորին յօժարութեամբ, զղջացեալ սրտիւ եւ բեկեալ անձամբ դառնամք առ Քո բարեգթութիւնդ՝ ասելով. Հա՛յր, մեղաք յերկինս եւ առաջի Քոյ. ոչ եւս եմք արժանի կոչել որդի սուրբ անուանդ Քոյ. արա՛ զմեզ իբրեւ զմի ի վարձկանաց Քոց. հայեա՛ց, Տէ՛ր, ողորմութեամբ եւ քաղցրութեամբ կամօք Քովք. եւ հայրական գթով եւ սիրով բարերարութեան Քոյ ե՛լ ընդ առաջ մեր եւ զգեցո՛ զառաջին պատմուճանին զլուսափայլ վերարկուն, որ զգեստաւորեալ զարդարեցաք աւազանին լուսով: Մերկեա՛ ի մէնջ զհնացեալ պատմուճան չարին ծածկութից, զոր ծուլութեամբ եւ անառակ վարուք մերովք զգեցաք եւ օտարացաք ի հայրական խնամոց Քոց:
Տո՛ւր մեզ, Տէ՛ր Աստուած մեր, զՔո զուրախական եւ զմարդասիրական զհամբոյրդ՝ տալով զկնիք սրբութեան յոգիս մեր. եւ զմատանին արդարութեան տպաւորեա՛ յաջոյ ձեռին մերում՝ միշտ ունելով մեզ նշան եւ դրոշմ ուխտին սրբութեան, զոր ուխտեցաք միջնորդութեամբ արեան Որդւոյ Քոյ սիրելւոյ: Արբո՛ մեզ զբաժակն ուրախարար, զոր խառնեցեր ի խառնարան սրբութեան աստուածընկալ սեղանոյ քառաթեւ խաչին, յորում զեներ զզենումն ճշմարիտ պատարագին եզինն պարարակի. եւ հրաւիրեցեր ի պատրաստեալ ճաշն հարսանեաց Միածնի Որդւոյ Քոյ սիրելւոյ զպակասամիտսն ի հանճարոյ աստուածային երկիւղին եւ պատուիրանին զգուշութեան. եւ անզգամացն պատուիրեցեր թողուլ զանզգամութեան ճանապարհն:
Եւ արդ, տո՛ւր մեզ, Տէ՛ր, տո՛ւր զհացն անմահութեան մարմնոյ Միածնի Քոյ, որով կեցցուք. եւ արբո՛ զմեզ գինեաւն անուշութեան ուրախութեամբ սուրբ բաժակին, զի արբեալ միշտ ուրախասցուք յանսպառ ուրախութիւնսդ եւ վայելեսցուք զանկապուտ ճոխութիւնսդ յերջանիկ օթեւանսդ Հօրդ երկնաւորի, զոր պատրաստեցեր ի սկզբանէ աշխարհի սրբոց Քոց. եւ ընդ նոսին գոհանալով՝ փառաւորեսցուք զՔեզ ընդ Որդւոյ եւ ընդ Սրբոյ Հոգւոյդ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս:

ՍԱՂՄՈՍ ՃԺԷ
Կցորդ. Բացէ՛ք ինձ զդրունս արդարութեան, զի մտից ընդ այն եւ խոստովան եղէց Տեառն:
Փոխ. Խոստովա՛ն եղերուք Տեառն, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն Նորա:
Ասասցէ տունն Իսրայելի, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն Նորա:
Ասասցէ տունն Ահարոնի, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն Նորա:
Ասասցեն երկիւղածք Տեառն, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն Նորա:
Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ ինձ յանդորր:
Տէր է իմ օգնական, եւ ես ոչ երկեայց. զի՞ արասցէ ինձ մարդ:
Տէր է իմ օգնական, եւ ես տեսից ի թշնամիս իմ:
Բարի է յուսալ ի Տէր, քան յուսալ ի մարդիկ. բարի է յուսալ ի Տէր, քան յուսալ յիշխանս:
Ամենայն ազինք շրջեցան զինեւ, եւ անուամբ Տեառն յաղթեցի նոցա:
Շրջելով շրջեցան զինեւ եւ պաշարեցին զիս ի միասին, եւ անուամբ Տեառն վանեցի զնոսա:
Շուրջ եղեն զինեւ որպէս մեղուք, վառեցան բորբոքեցան որպէս փուշք ի հուր, եւ անուամբ Տեառն մերժեցի զնոսա:
Ի մերժելն դրդուեցայ եւ եղէ մերձ ի գլորել, եւ Տէր ընկալաւ զիս:
Զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ Տէր, եւ եղեւ ինձ ի փրկութիւն:
Ձայն ցնծութեան փրկութեան ի յարկս արդարոց:
Աջ Տեառն արար զօրութիւն. աջ Տեառն բարձր արար զիս. եւ աջ Տեառն արար զօրութիւն:
Ոչ մեռայց, այլ կեցից եւ պատմեցից զգործս Տեառն:
Խրատելով խրատեաց զիս Տէր եւ ի մահ ոչ մատնեաց:
Բացէ՛ք ինձ զդրունս արդարութեան, զի մտից ընդ այն եւ խոստովան եղէց Տեառն:

Եւ մտեալ յեկեղեցին՝ սկսանիցին.

ՇԱՐԱԿԱՆ

(Ողր. Համօրէն մարտիրոսաց դկ. Ա.)

Զողորմութեան Քո զդուռն բա՛ց մեզ, Տէ՛ր, եւ արժանի՛ արա զմեզ լուսեղէն յարկաց Քոց ընդ սուրբս Քո:
Ի պատրաստեալ Քո յօթեւանս սրբոց Քոց ընկա՛լ եւ զմեզ, Փրկի՛չ, յորդեգրութիւն ի դպրութեան կենաց:
Ի նստիլ Քո յատենի, Դատաւո՛ր ահեղ, խնայեա՛ յարարածս Քո բարեխօսութեամբ եւ աղօթիւք սուրբ ճգնաւորացն:

ՍԱՂՄՈՍ ՂԹ
Աղաղակեցէ՛ք առ Տէր, ամենա՛յն երկիր, ծառայեցէ՛ք Տեառն ուրախութեամբ:
Մտէ՛ք առաջի Նորա ցնծութեամբ, ծաներո՛ւք, զի Նա է Տէր Աստուած մեր:
Նա արար զմեզ, եւ ոչ մեք էաք, մեք՝ ժողովուրդք եւ խաշն արօտի Նորա:
Մտէ՛ք ընդ դրունս Նորա խոստովանութեամբ եւ օրհնութեամբ՝ ի յարկս Նորա:
Խոստովա՛ն եղերուք Տեառն եւ օրհնեցէ՛ք զանուն Նորա:
Քաղցր է Տէր, յաւիտեան է ողորմութիւն Նորա. ազգէ մինչեւ յազգ է ճշմարտութիւն Նորա:

ՔԱՐՈԶ
Սուրբ Եկեղեցեաւս աղաչեսցուք զՏէր, զի սովաւ փրկեսցէ զմեզ ի մեղաց եւ կեցուսցէ շնորհիւ ողորմութեան Իւրոյ:
Ամենակալ Տէր Աստուա՛ծ մեր, կեցո՛ եւ ողորմեա՛:

ԱՂՕԹՔ
Ի մէջ տաճարիս եւ առաջի աստուածընկալ եւ պայծառացեալ սուրբ նշանացս խոնարհեալ երկիւղիւ երկիր պագանեմք, զսուրբ եւ զհրաշալի եւ զյաղթող զգալուստդ Քո օրհնեմք եւ փառաւորեմք: Եւ Քեզ մատուցանեմք զօրհնութիւն եւ զփառս Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյդ Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ԱՂՕԹՔ ԵՒ ՕՐՀՆՈՒԹԻՒՆ
սրբոյն Յովհաննու Ոսկեբերանին
Օրհնեալ է Ամենասուրբ Երրորդութիւնն ի բարձունս՝ Հայր եւ Որդի եւ Հոգին Սուրբ: Մեծ գոհութիւն երից անձնաւորութեանց եւ Միոյ Աստուածութեանն՝ անեղանելւոյ, անփոփոխելւոյ, անսահմանելւոյ, ամենակարողի, ամենատեսողի, ամենապարգեւողի, ամենակեցուցանողի, անմահի, անբաւի, անճառի: Պատիւ եւ երկրպագութիւն եւ մշտնջենաւոր փառաբանութիւն յերկնաւորաց եւ յերկրաւորաց, ի հրեղինաց եւ ի հողեղինաց, ի սերովբէից եւ ի քերովբէից, ի հրեշտակաց եւ ի հրեշտակապետաց՝ էակ Երրորդութեանն եւ Մի Աստուածութեանն, որ էն յէութեան յիսկութեան համագոյական Աստուածութեանն՝ հարթ եւ հաւասար ի խորութիւն, ի բարձրութիւն, ի լայնութիւն եւ ի յերկայնութիւն: Որ Իւրով կանխագէտ զօրութեամբն արար զերկինս եւ զերկիր եւ զբիւրաւոր զօրս հրեշտակաց, ձգեաց զերկինս առանց հիման, խորանարդ գմբթաձեւ հաստատութեամբն եւ արկ ի վերայ նորա զբազմութիւն ջուրցն. գնան հրեղէնքն ընդ ջուրսն եւ ոչ շիջանին, զի Նմա ամենայն ինչ կարելի է. սահմանեաց զծով աւազով, բուսոյց յերկրէ զծառս եւ զծաղիկս հանդերձ ամենայն սերմանեօք, զարդարեաց զերկինս աստեղօք, ճառագայթեաց ի նմա զարեգակն եւ զլուսին, պսակեաց չորիւք եղանակօք զբոլոր շրջանակս տարւոյն, եդ զնոսա ի հակառակ անհաշտելի եւ ի սէր անքակտելի, արար եւ ազգի ազգի զեռունս ի ծովու, բազում գազանս եւ անասունս եւ սողունս եւ թռչունս թեւաւորս ի վերայ երկրի:
Ապա յետ ամենեցուն արար զմարդն ձեռօք Իւրովք՝ ըստ պատկերի Իւրում, եւ փչեաց ի նա շունչ կենդանի, եւ եղեւ մարդն ի հոգի կենդանի. եւ զամենայն ինչ հնազանդ արար ի ներքոյ ոտից նորա եւ կացոյց միջասահման կենաց եւ մահու. եւ ետ նմա պատուէր չճաշակել ի պտղոյ ծառոյն գիտութեան. եւ ի պահիլ պատուիրանին խոստացաւ նմա զվերնայարկ վերինն Երուսաղեմի:
Իսկ բանսարկուն գործի իւրոյ չարութեան գտեալ զօձն եւ նովաւ խօսեցաւ ընդ կնոջն ի պատճառ աստուածանալոյ եւ պատրեաց զնա եւ ետ ուտել ի ծառոյն գիտութեան եւ եթող ամօթալից եւ մերկ ի լուսեղէն փառացն:
Իսկ Բարերարին քաղցրաձայնեալ՝ ասէ. «Ո՞ւր ես, Ադա՛մ». եւ գալստեամբս Նորա ի դրախտն նկարեցաւ գալուստն Միածին Բանին Իւրոյ յաշխարհս, եւ ձայն ոտից Նորա դրոշմեաց զՅովհաննէս Մկրտիչն. իսկ Ադամայ անզղջութեամբ դիմեալ ի մահ, զանպարտականն Աստուած պատճառ իւրոյ կորստեանն համարեալ՝ ասէր, թէ՝ «Կինս, զոր ետուր ցիս, սա յանցոյց զիս». իսկ Դատաւորն արդարութեան անէծ զնոսա եւ զվնասակարս նոցա եւ եհան զնոսա արտաքոյ դրախտին. սակայն ոչ ժուժկալեալ ողորմութեամբն՝ ընկալաւ զպատարագն Աբելի, անմահացոյց ի զաւակէ նոցա զԵնովք,պահեաց զՆոյ ի տապանին բազմահոյլ կենդանեօք եւ զամբարշտեալն Կայէն իւրովք ծննդովքն սահանաբաց անձրեւօք ջնջեաց:
Օրհնելով զտասներորդն զԱբրահամ, խոստանալով նմա երդմամբ, եթէ՝ «Բազմացուցից զզաւակն քո, որպէս զաստեղս երկնից», բազում նշանօք եւ արուեստիւք խօսեցաւ առ հարսն մեր, որ արարին ազգի ազգի նշանս. եւ առաքեաց զհրեշտակս վերակացուս:
Իսկ իբրեւ եկն լրումն ժամանակի, խօսեցաւ ընդ մեզ Որդւովն, որ եկն եւ մարմնացաւ ի սրբոյ Կուսէն եւ եմուտ ընդ օրինօք, զի զորս ընդ օրինօքն իցեն, ազատեսցէ. կատարեաց զօրէնս, ելից զտառս մարգարէիցն: Արար նշանս եւ արուեստս. լուսաւորեաց զկոյրս, առողջացոյց զանդամալոյծս, հալածեաց զդեւս: Ապա ի կատարումն նշանացն շնորհեաց զյարութիւն Ղազարու՝ չորեքօրեայ կոչմամբ ի թաղմանէ. նստաւ ի վերայ յաւանակի իշոյ, որ է խորհուրդ կոչման Հրէից եւ հեթանոսաց, վասն որոյ եւ մանկտին երգէին. «Ովսա՜ննայ, օրհնութի՜ւն Որդւոյ Դաւթի»:
Իսկ ի սերկեան աւուրս գայ կամաւորութեամբ ի չարչարանս, յանձն առնու մատնիլ յանօրէն աշակերտէն: Յերեկոյ հասեալ ժամու աւուրն երկոտասանիցն զխոնարհութիւն ուսուցանելով՝ զՅուդային յառաջ լուանայր զոտս, որ աշխատեցաւ մինչեւ ցգաւիթ քահանայապետին, որ եւ ի միտս իւր ասէր, թէ՝ «Բիւր անգամ մեծարես զիս, ոչ եմ մոռանալոց զերեսուն արծաթիսն»:
Արդ, ի յայսմ ահաւոր եւ սքանչելագործ տօնիս եղեւ ուրախութիւն հրեշտակաց եւ մարդկան:
Այսօր բարձաւ ցանկ անիծիցն Ադամայ:
Այսօր ազատեցաք ի ծառայութենէ սատանայի:
Այսօր Արարիչն արարածոց ի յերկրի երեւեցաւ:
Այսօր Աստուածն սերովբէից ծառայի զգենու զկերպարանս:
Այսօր Անտեսն քերովբէից խոնարհի եւ լուանայ զոտս աշակերտացն:
Այսօր Արկողն զլոյս որպէս զօթոց՝ զգենու զղենջակ:
Այսօր Աթոռակիցն Հօր ընդ հողեղէնս բազմի:
Այսօր Փառակիցն Սուրբ Հոգւոյն յանձն առնու մատնիլ ի դատաստան մահու:
Այսօր Կենագործողն ամենեցուն ընդ մահուամբ սահմանի:
Այսօր Վէմն առանց ձեռին հատեալ՝ լեռնացեալ ելից զտիեզերս:
Այսօր բաշխէ զմարմին եւ զարիւնն եւ յայտնէ զանօրէն աշակերտին զխորհուրդն:
Այսօր կապեալ լինի Արձակիչն կապելոց, զՈր երկինք ոչ բաւէին տանիլ:
Այսօր օրհնէ զառաքեալսն ի դպրութիւն քահանայութեան:
Այսօր գտանի դրամն կորուսեալ, այսինքն՝ թագաւորական պատկերն:
Այսօր եղեւ ուրախութիւն հրեշտակաց վասն գիւտի մոլորեալ ոչխարին:
Այսօր ճշմարտապէս հաղորդեցաք ի մարմնոյ եւ յարենէ Տեառն:
Այսօր օրհնեցան քահանայապետք հանդերձ ամենայն քահանայիւք:
Այսօր լուսազարդեցան թագաւորք՝ հանդերձ ամենայն զօրութեամբն իւրեանց եւ իշխանութեամբ ընդ Դաւթի եւ ընդ դասագլուխս նորա:
Այսօր օրհնեցան ծերք եւ տղայք, երիտասարդք եւ կուսանք, ի ձեռն Կապողին եւ Արձակողին:
Այսօր դրախտն բանի մարդկութեանս, եւ ամենայն արարածք ցնծան յանմահական կեանս:
Այսօր ի հին տրտմութեանց փոխեցաք եւ ամենեքեան նորոգեցաք ի Քրիստոս:
Այսօր ետ իշխանութիւն կոխել զօձս եւ զկարիճս եւ զամենայն զօրութիւնս թշնամւոյն:
Այսօր ի ձեռն աւազանին լուսազարդեալք՝ մաքրեցան հաւատացեալք յաղտոյ մեղաց:
Արդ, եկեսցէ մխիթարութիւնն Երուսաղեմի ի վերայ ձեր, որ ասէ. «Մխիթարեցէ՛ք, մխիթարեցէ՛ք զժողովուրդ Իմ,- ասէ Աստուած.- քահանա՛յքդ, խօսեցարո՛ւք ի սիրտ Երուսաղեմի, մխիթարեցէ՛ք զազգն, զի լի եղեւ տառապանօք. թողեալ լիցին նմա մեղք իւր»: Դարձեալ՝ եթէ՝ «Զճանապարհս սրտի նորա տեսի եւ բժշկեցի եւ ետու նմա մխիթարութիւն եւ փոխանակ մոխրոյն՝ օծումն ուրախութեան»:
Արդ, բարեգութն Աստուած ուրախացուսցէ զձեզ զամենեսեան եւ երկնաւոր պարգեւացն արժանի արասցէ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զհայրապետս ընդ սրբոյն Գրիգորի եւ ընդ այլ սրբոց հայրապետացն մասնակիցս արասցէ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զքահանայսդ ընդ քահանային Մելքիսեդեկի. եւ զարդարեսցէ ընդ տեսլեանն Մովսիսի ի զարդ անկողոպտելի՝ ըստ պատմուճանին Ահարոնի. եւ հոգիազարդեսցէ՝ ըստ առաքելոցն խորանակցութեան. եւ արասցէ մշակս առանց ամօթոյ, զի յերեւիլ Հօտապետին ընդունիցիք զանթառամ փառաց պսակն:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զկրօնաւորսդ ընդ սրբոյն Եղիայի եւ ընդ սրբոյն Անտոնի եւ ժառանգակիցս եւ մասնակիցս արասցէ նոցա:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զծերսդ, որպէս զծերսն իսրայելեան բանակին եւ որպէս զծերունին Սիմէոն, որ զԱստուածորդին ի գիրկս իւր ընկալաւ եւ հայցէր արձակել ի խաղաղութիւն:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զերիտասարդս, որպէս զերանելին Յովսէփ, որ հաճոյ եղեւ Աստուծոյ եւ օրհնեցաւ ի Նմանէ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զկանայս, որպէս զկանայս իւղաբերս, որք եկին ի գերեզման Փրկչին եւ լցան աւետեօք սուրբ յարութեան Տեառն:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զտղայս ձեր, որպէս զտղայս Եբրայեցւոց, որք առին ոստս արմաւենեաց եւ ելին ընդ առաջ Նորա, աղաղակէին եւ ասէին. «Ովսա՜ննայ, օրհնեա՜լ, որ գաս յանուն Տեառն»:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զամենեսեան՝ զժողովուրդս սուրբ Եկեղեցւոյս մերոյ, առհասարակ զարսդ եւ զկանայսդ, զծերսդ, զերիտասարդսդ եւ զկուսանսդ, եւ փրկեսցէ զձեզ յամենայն չարեաց եւ ամրացուսցէ ընդ հովանեաւ աջոյն Իւրոյ եւ երկնից արքայութեանն արժանիս արասցէ եւ զանմատչելի լոյս երես Իւր երեւեցուսցէ ձեզ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զտունս զայս եւ զբնակութիւնս եւ զհիմունս եկեղեցւոյս՝ ըստ այնմ, որ ասէ. «Այսօր եղեւ փրկութիւն տանս այսորիկ», ըստ աւետեացն Աբրահամու՝ հանդերձ ազգաւ եւ ժառանգակցօք իւրովք:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զսպասաւոր տանս այսորիկ՝ զլուսարարս, զդռնբացս, եւ անթառամ պսակացն արժանիս արասցէ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զվերակացու տանս, զմշակս, զեզինս, զխաշինս եւ զհօտս սորա:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զանդաստանս մեր եւ բուսուսցէ զամենայն բոյսս շահեկանութեան. ի բաց արասցէ զամենայն վնաս եւ զբիծ՝ զհրայրեաց եւ զդալուն, զժանտ, զկարկուտ, զմարախ, զջորեակ, զսառն եղեմնածին եւ զամենայն ցաւս եւ զխաշնամահ ի մարդոյ եւ յանասնոյ. եւ հալածեսցէ զլեգէոնն ամենայն զօրօքն իւրովք յանդունդս եւ զհրեշտակ խաղաղութեան առաքեսցէ:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զժամակոչ քաղաքիս մերոյ, զի որպէս ձայն հրեշտակապետի յաղթող է՝ առ ի զարթուցանել զննջեցեալս ի մահահանգիստ քնոյ, նոյնպէս եւ ձայն սորա յաղթող է՝ առ ի հալածել զլեգէոնն ամենայն զօրօքն իւրովք:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զբնակութիւն քաղաքիս մերոյ եւ հալածեսցէ զամենայն չար զօրութիւն բռնացեալ թշնամւոյն:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զմիաբան ժողովուրդսդ եւ թեթեւացուսցէ զբեռինս մեղաց ձերոց:
Օրհնեսցէ Տէր Աստուած զխոստովանողսդ եւ զապաշխարողսդ եւ թողցէ զյանցանս ձեր, որպէս զպոռնկին եւ զմաքսաւորին, եւ արժանի արասցէ զձեզ լուացման սուրբ առաքելոցն ի վերնատանն:
Եւ փոխանակ սրբապահութեան ձերոյ զերկնայինն պարգեւեսցէ ձեզ կերակուր:
Եւ փոխանակ ժուժկալութեան ծարաւակրութեան ձերոյ յանմահական աղբերէն տացէ ձեզ ըմպել զջուր:
Եւ փոխանակ գիշերային տքնութեան ձերոյ ընդ հրեշտակս դասեսցէ զձեզ:
Եւ փոխանակ լռակացութեան ձերոյ անթառամ պսակօք զարդարեսցէ զձեզ:
Եւ փոխանակ ողորմութեան ձերոյ, որ առ աղքատս, յաջակողմեան դասն բազմեցուսցէ:
Արդ, ո՛վ աստուածասէր ժողովուրդք եւ հաւատացեալք Քրիստոսի, պահեցէ՛ք զպատուիրանս Տեառն եւ զիրաւունս Նորա եւ մի՛ դադարիք եւ ձանձրանայք առնել ողորմութիւն. մինչդեռ ժամանակս ի ձեռս է, գործեցէ՛ք զբարիս, զի զփոխարէնն ի Փրկչէ մերմէ Յիսուսէ Քրիստոսէ զյաւիտենական կեանսն առնուցուք:
Արդ, Հատուցողն բարեաց ամենեցուն տացէ եկեղեցեացս շինութիւն, քահանայիցս ուղղութիւն, թագաւորաց եւ իշխանաց վայելչութիւն, ծերոց մխիթարութիւն, կրօնաւորաց ժուժկալութիւն, երիտասարդաց ողջախոհութիւն, մեղաց լուծումն, հիւանդաց բժշկութիւն, դիւաց խորտակումն, ախտաժետաց առողջութիւն եւ փրկութիւն հոգւոց եւ մարմնոց:
Եւ արդ, լսելով զայս, ի բա՛ց ընկեցէք յանձանց ձերոց զչարութիւն եւ զամենայն խարդախութիւն. թողէ՛ք իւրաքանչիւր եղբօր իւրում զյանցանս եւ զամենայն խէթ, զոր ունիք ընդ միմեանս, եւ զամենայն չարութիւն, գործք բարիք բոլորովիմբ ի կատարումն. սիրեցէ՛ք զՏէր յամենայն սրտէ եւ զկամս Նորա կատարեցէ՛ք. ընդ ամենայն մարդոյ զխաղաղութի՛ւն ունիցիք. հե՛զ լիջիք եւ խոնարհ՝ ունկն դնելով ձայնին, որ ասէ. «Ես յո՛ բնակեցայց, եթէ ոչ՝ ի հեզս եւ ի խոնարհս, եւ որք դողան ի բանից Իմոց». խնդրեցէ՛ք զխաղաղութիւն եւ երթիջի՛ք զհետ արդարութեան. յուսո՛յ ակնկալջիք յաւիտեանս յաւիտենից:
Եւ Տէր Աստուած՝ Արարիչն ամենայնի, հաստատեսցէ զձեզ եւ տացէ առատաբոյս բարի աստ եւ ի հանդերձելումն եւ արժանի արասցէ զձեզ դասիլ յաջակողմեանն. եւ ննջեցելոց՝ ծանօթից եւ անծանօթից, զերկնից արքայութիւնն պատրաստեսցէ, որ է օրհնեալ եւ փառաւորեալ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

ՔԱՐՈԶ
Խնդրեսցուք հաւատով միաբանութեամբ ի Տեառնէ, զի զողորմութեան զշնորհս Իւր արասցէ ի վերայ մեր: Տէրն ամենակալ կեցուսցէ եւ ողորմեսցի:
Կեցո՛, Տէ՛ր:
Տէ՛ր, ողորմեա՛, Տէ՛ր, ողորմեա՛, Տէ՛ր, ողորմեա՛:

Երեսուն «Տէր, ողորմեա»` ի թիւ:

ԱՂՕԹՔ
Քում ամենազօր եւ հրաշալի գալստեանդ ի չարչարանս, Քրիստոս Աստուա՛ծ մեր, երկիր պագանեն զօրք հրեշտակաց, զի Դու միայն ունիս զանմահութիւն՝ Բնակեալդ ի լոյս անմատոյց: Եւ մեք՝ հողեղէն արարածքս, խոնարհեալք երկիւղիւ երկիր պագանեմք, զսուրբ եւ զհրաշալի եւ զյաղթող զյարութիւն Քո օրհնեմք եւ փառաւորեմք: Եւ ընդ երկնային զօրսն մատուցանեմք զօրհնութիւն եւ զփառս ընդ Հօր եւ ընդ Սրբոյ Հոգւոյդ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Օրհնեալ Տէր մեր Յիսուս Քրիստոս. ամէն:

Հա՛յր մեր, որ յերկինս ես, սուրբ եղիցի անուն Քո: Եկեսցէ արքայութիւն Քո: Եղիցին կամք Քո որպէս յերկինս եւ յերկրի: Զհաց մեր հանապազորդ տո՛ւր մեզ այսօր: Եւ թո՛ղ մեզ զպարտիս մեր, որպէս եւ մեք թողումք մերոց պարտապանաց: Եւ մի՛ տանիր զմեզ ի փորձութիւն: Այլ փրկեա՛ զմեզ ի չարէ: Զի Քո է արքայութիւն եւ զօրութիւն եւ փառք յաւիտեանս. ամէն:

Եւ դիցեն զսուրբ խաչն եւ զԱւետարանն առաջի բեմին եւ համբուրեսցեն. եւ տացեն զչորեքդրամեանն, զոր կարգեաց Մովսէս ղեւտացւոցն: Եւ օրհնեսցէ քահանայն
զապաշխարողսն եւ արձակեսցէ: