|
ՍԱԴՈՒԿԵՑԻՆԵՐ | Ս. ՍԱՀԱԿ ՊԱՐԹԵՎ (348-439) | Ս. ՍԱՀԱԿ ԵՎ Ս. ՀՈՎՍԵՓ ԿԱՐՆԵՑԻՆԵՐ (+808) | ՍԱՂԱՎԱՐՏ | ՍԱՂՄՈՍ | ՍԱՂՄՈՍԱՎԱՆՔ | ՍԱՂՄՈՍԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ | ՍԱՄԱՐԱՑԻ | ՍԱՄՈՒԵԼ ՄԱՐԳԱՐԵ | ՍԱՄՓՍՈՆ | ՍԱՆԱՀԻՆԻ ՎԱՆՔ | Ս. ՍԱՆԴՈՒԽՏ (+46) | ՍԱՏԱՆԱ | Ս. ՍԱՐԳԻՍ ԶՈՐԱՎԱՐ (+363) | Ս. ՍԱՐԳԻՍ ԵՎ Ս. ԲԱԳՈՍ ՎԿԱՆԵՐ (+300) | ՍԱՐԳԻՍ ՇՆՈՐՀԱԼԻ (XII դ.) | ՍԱՐԿԱՎԱԳ | ՍԵՂԱՆ | ՍԵՎԱՆԱՎԱՆՔ | ՍԵՐ | Ս. ՍԻՄԵՈՆ ՍՅՈՒՆԱԿՅԱՑ (+459) | ՍԿԻՀ | ՍՅՈՒՆԻ ՎԱՆՔ | ՍՈԴՈՄ ԵՎ ԳՈՄՈՐ | ՍՈՂՈՄՈՆ ԹԱԳԱՎՈՐ | Ս. ՍՈՓԻԱ, Ս. ՊԻՍՏՈՍ, Ս. ԷԼՊԻՍ ԵՎ Ս. ԱԳԱՊԵ (+137) | ՍՈՓՈՆԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VII դ. երկրորդ կես) | ՍՊԻՏԱԿԱՎՈՐ Ս. ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ ՎԱՆՔ | Ս. ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՆԱԽԱՎԿԱ | ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՍՅՈՒՆԵՑԻ (մոտ 660-735) | ՍՐԲԱԶԱՆ ԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՐԲԱՊԱՏԿԵՐ | ՍՐԲԵՐ | ՍՐԲՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՐԲՈՒԹՅՈՒՆ ՍՐԲՈՑ | ՍՈՒՐԲ ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՈՒՐԲ ՀՈԳԻ | Ս. ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆՔ (+ 140-ական թթ.) Ս. ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆՔ (+ 140-ական թթ.) Հայոց թագուհի Սաթենիկի՝ Ալանաց արքայի դստեր գլխավոր պալատականներից ու զինվորներից էին՝ 19 հոգի, որոնք ս. Թադեոս առաքյալի աշակերտների՝ երանելի Ոսկյանց քարոզով քրիստոնեություն ընդունեցին և հեռացան արքունիքից՝ աշակերտելով և ճգնակցելով նրանց Ծաղկոտն գավառի լեռներում: Իրենց գլխավորի անունով նրանք կոչվում էին Սուքիասյանք: Չհաշտվելով նրանց կորստի հետ՝ հայոց արքայորդիներն ապարդյուն համոզում էին նորադարձներին վերադառնալ նախկին պալատական կյանքին: Սուքիասյանց անկոտրում կամքի սկզբնապատճառը տեսնելով նրանց դարձի բերողների՝ Ոսկյանց մեջ, արքայորդիները լցվեցին մեծ ցասումով ու հրամայեցին գլխատել նրանց: Սուքիասյանք մեծ վշտով հողին հանձնեցին իրենց սուրբ առաջնորդների նշխարները, ապա հեռացան Բագրևանդ գավառ և բնակվեցին այնտեղի լեռներից մեկում՝ շարունակելով իրենց ճգնակեցությունը: Սնվելով միայն խոտով՝ ճգնավորների մաշկը մամուռի տեսք ստացավ, իսկ մազերը երկարելով՝ ծածկեցին ողջ մարմինը:Տարիներ անց Ալանաց թագավորը նրանց մոտ ուղարկեց իր զորավարին՝ պատվիրելով կա՛մ հեթանոս դարձնել ու պատվով ետ բերել իր նախկին զորականներին, կա՛մ էլ սպանել նրանց: Սակայն ո՛չ հորդորները, ո՛չ էլ սպառնալիքները չազդեցին սուրբ ճգնավորների վրա, և ահավոր տանջանքներից հետո նրանք նահատակվեցին՝ մինչև վերջին պահը աղոթելով և փառաբանելով Աստծուն: Սուքիասյանց մասունքները հետագայում Սուրբ Հոգու ազդմամբ գտավ ս. Գրիգոր Լուսավորիչը և թաղեց նույն վայրում, որտեղ և վանք հիմնադրեց: Այնտեղ բազում հրաշալի բժշկություններ էին լինում: |
