|
ՉԱՐ Աստված չի ստեղծել որևէ չար բան: Նա ամեն ինչ բարի է ստեղծել: Չարիքը աշխարհ մուտք գործեց անհնազանդության հետևանքով:Առաջին անհնազանդությունը Արուսյակինն էր՝ լուսո հրեշտակինը, որը, լինելով մյուս հրեշտակներից առավել բարձր ու սքանչելի, չուզեցավ ինքն էլ նրանց պես երկրպագել Աստծուն: Նա կամեցավ, որ իրեն փառաբանեն իրենից նվազ փառք ունեցող հրեշտակները, և ընկավ երկնքից, զրկվեց իր պայծառությունից ու տգեղացավ: Նա դարձավ սատանա՝ Աստծո հակառակորդ և չարիք սերմանող: Այս պատճառով «չար» բառը հաճախ գործածվում է ոչ միայն իբրև որևէ անձի կամ իրողության հատկություն, այլև հոմանիշն է սատանայի և դևերի, քանի որ նրանք ամբողջապես համակված են չարությամբ, և նրանց միակ նպատակն է չարիքը: Աշխարհում առկա ամեն չար երևույթ առնչվում է սատանայի և դևերի հետ, որոնք անտեսանելի կերպով դրդում են մարդկանց հեռանալ բարուց և մեղանչել: Երբ մարդը գիտակցում է, որ ամեն մի չար խորհրդի, ցանկության կամ արարքի ետևում թաքնված են աստվածամարտ և մարդատյաց դիվային ոգիները, որ յուրաքանչյուր մեղքից նրանք հրճվում են ու չարախնդում, այդժամ ավելի ատելի է դառնում չարիքը, և մարդն ավելի մեծ նախանձախնդրությամբ է ձգտում ազատվել մեղքից, բնավ չառնչվել սատանայի հետ և ամբողջովին միավորվել բարության աղբյուրին՝ իր Արարչին: Ոչ մի կրոնում սատանայի և չարիքի մասին այնքան չի ուսուցանվում, որքան քրիստոնեության մեջ: Պատճառն այն է, որ միայն Քրիստոսի լույսն է, որ սփռվելով աշխարհում՝ էապես բացահայտում է խավարը և չարի բոլոր գործերը: Ճշմարտությունը և աստվածային լույսը փնտրող քրիստոնյան, ամեն վայրկյան պայքարելով այդ ճանապարհին արգելք դնող սատանայի դեմ, հետզհետե ստանում է նրա նրբագույն հնարքներն ու խաբեությունները ճանաչելու կարողություն: Սուրբ հայրերն իրենց խրատներում հաճախ են խոսում այդ ճանաչողության նշանակության մասին՝ նշելով, որ առանց դրա անհնար է հասնել կատարելության: |
