|
ՆԱԶԱՐԵԹ | ՆԱԽԱԽՆԱՄՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱԽԱՍԱՀՄԱՆՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱՀԱՏԱԿՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱՎԱԿԱՏԻՔ | ՆԱՎՈՒՄ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VII դ. երկրորդ կես) | ՆԱՐԵԿԱՎԱՆՔ | Ս. ՆԵՂՈՍ ՍԻՆԱՅԵՑԻ (+450) | ՆԵՍՏՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑԻ (1153-1198) | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ՄԵԾ (մոտ 329-373) | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ՇՆՈՐՀԱԼԻ (1102-1173) | Ս. ՆԻԿՈՂԱՅՈՍ ՍՔԱՆՉԵԼԱԳՈՐԾ (+IV դ.) | ՆՇԽԱՐ | ՆՈՅ ՆԱԽԱՀԱՅՐ | ՆՈՐ ԿԻՐԱԿԻ | ՆՈՐ ՎԱՐԱԳԱՎԱՆՔ | ՆՈՐԱՎԱՆՔ | Ս. ՆՈՒՆԵ ԵՎ Ս. ՄԱՆԵ ԿՈՒՅՍԵՐ (IV դ.) ՆՇԽԱՐ 1. Այսպես է կոչվում ս. հաղորդության հացի համար պատրաստված նկանակը, որը քահանան պատարագի վերջում թաթախում է գինու մեջ և մասնատելով բաժանում հավատացյալներին: Այն պատրաստում է պատարագիչ քահանան նախքան պատարագը: Հայ Եկեղեցում նշխարը լինում է անխմոր՝ մաքուր ալյուրից, քանի որ խորհրդավոր ընթրիքին Քրիստոս Իր աշակերտների հետ անխմոր բաղարջ հաց կերավ և այդ հացից էլ բաշխեց Իր աշակերտներին՝ որպես Իր փրկագործող մարմինը: Նշխարը սովորաբար կրում է խաչելության պատկերը, որի համար գործածվում են հատուկ փայտե կաղապարներ:2. Նշխար են կոչվում նաև սրբերի մասունքները՝ ըստ բառի «մասնիկ, մնացորդ» իմաստի: |
