|
Ս. ՄԱԿԱՐ ՄԵԾ (301-391) | ՄԱԿԱՐԱՎԱՆՔ | ՄԱՀ | ՄԱՂԱՔԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. V դ. առաջին կես) | ՄԱՂԶՄԱ | ՄԱՂԹԱՆՔ | ՄԱՆԱՆԱ | ՄԱՆՐԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ | ՄԱՇՏՈՑ | ՄԱՍ | ՄԱՍՆԱՏՈՒՓ | ՄԱՍՏԱՐԱՅԻ Ս. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԵԿԵՂԵՑԻ | ՄԱՍՈՒՆՔ ԵՎ ՄԱՍՈՒՆՔԻ ՊԱՀԱՐԱՆ | ՄԱՏԱՂ | ՄԱՐԳԱՐԵ | ՄԱՐԳԱՐԵՈՒԹՅՈՒՆ | ՄԱՐԴԵՂՈՒԹՅՈՒՆ | Ս. ՄԱՐԻԱՄ ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ | Ս. ՄԱՐԻԱՄ ՄԱԳԴԱՂԵՆԱՑԻ | Ս. ՄԱՐԿՈՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (+362) | ՄԱՐՄԱՇԵՆԻ ՎԱՆՔ | ՄԱՐՏԻՐՈՍ | ՄԵԼՔԻՍԵԴԵԿ | ՄԵԾ ՊԱՀՔ | ՄԵԾ ՊԱՀՔԻ ԿԻՐԱԿԻՆԵՐ | ՄԵՂՔ | ՄԵՌԵԼՈՑ | ՄԵՌՈՆ | ՄԵՍԻԱ | Ս. ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ (մոտ 362-440) | ՄԻՋԻՆՔ | ՄԻՔԱՅԵԼ ՀՐԵՇՏԱԿԱՊԵՏ | ՄԻՔԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VIII դ. կես) | ՄԽԻԹԱՐ ԳՈՇ (1120-ական - 1213) | ՄԿՐՏՈՒԹՅԱՆ ԱՎԱԶԱՆ | ՄԿՐՏՈՒԹՅՈՒՆ | ՄՈՄ | Ս. ՄՈՎԿԻՄՈՍ ՔԱՀԱՆԱ (+303) | Ս. ՄՈՎՍԵՍ ԽՈՐԵՆԱՑԻ (մոտ 410 - V դ. վերջ) | ՄՈՎՍԵՍ ՄԱՐԳԱՐԵ | ՄՈՒՂՆՈՒ Ս. ԳԵՎՈՐԳ ՎԱՆՔ ՄԽԻԹԱՐ ԳՈՇ (1120-ական - 1213) Հայ մեծանուն վարդապետ Մխիթար Գոշը ծնվել է Գանձակ քաղաքում: Նախնական կրթությունը ստացել է ծննդավայրում: Չափահաս դառնալով՝ ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա, այնուհետև գնացել է ուսանելու Կիլիկիայում, որտեղ, թաքցնելով իր վարդապետ լինելը, վերստին ստացել է այդ կոչումը: Վերադառնալով հայրենիք՝ Գոշն այնպիսի հռչակ է ստացել, որ շատերը հեռավոր վայրերից եկել են նրա մոտ՝ աշակերտելու: Հայտնի է, որ նա մեծ իշխան Զաքարեի խոստովանահայրն էր: Դեռևս իր կենդանության օրոք Մխիթարին մեծարել են՝ անվանելով «այր իմաստուն և հեզ»: Երևան, ձեռ. 7391, էջ 254բ, Հայսմավուրք, 1713 թ., Կաֆա (Ղրիմ) Ծաղկող՝ Քրիստոսատուր Մխիթար Գոշը մահացել է իր կառուցած Նոր Գետիկ վանքում (որն այժմ նրա անունով կոչվում է Գոշավանք)՝ մեզ ավանդելով մոտ մեկ տասնյակ մատենագրական երկեր, որոնցից առավել նշանավոր են նրա առակները և «Դատաստանագիրք հայոց» աշխատությունը: |
