|
Ս. ԽԱԴ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (+370) | ԽԱՂՈՂՕՐՀՆԵՔ | ԽԱՉ | ԽԱՉԱԿՆՔՈՒՄ | ԽԱՉԱՓԱՅՏ | ԽԱՉԵԼՈՒԹՅՈՒՆ | ԽԱՉՎԱՌ | ԽԱՉՎԵՐԱՑ | ԽԱՉՔԱՐ | ԽԾԿՈՆՔԻ ՎԱՆՔ | ԽՆԿԱՄԱՆ | ԽՆԿԱՆՈՑ | ԽՆԿԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՀԵՄՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՆԱՐՀՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՀԱՅՐ | ԽՈՍՐՈՎ ԱՆՁԵՎԱՑԻ (մոտ +964) | ԽՈՐ ՎԻՐԱՊԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱԿԵՐՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱՆ | ԽՈՐԱՆԱՇԱՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ | ԽՈՐՀՐԴԱՆՈՑ | ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԸՆԹՐԻՔ | ԽՈՐՀՈՒՐԴ | ԽՈՒՅՐ | ԽՈՒՆԿ ԽԱՉՎԱՌ Այսպես է կոչվում խոշոր չափեր ունեցող մետաղե խաչը, որը հնում ամրացվել է զորքի առջևից տարվող դրոշին՝ ծառայելով իբրև զինանշան, կամ էլ երկար ձողի վրա դրված՝ առջևից ուղեկցել է թափորին:Ավանդաբար այս խաչն անբաժան է դրոշից, այդ պատճառով էլ վերջինս ունի նույն՝ «խաչվառ» անունը: Այն սովորաբար երկու կողմից կրում է Քրիստոսի, Աստվածամոր և սրբերի ասեղնագործ պատկերները: Ս. Էջմիածնի գանձատանը պահվում է մի հնագույն սքանչելի խաչվառ-դրոշ, որի մի կողմում պատկերված է Քրիստոս՝ նստած աթոռին, իսկ մյուսում՝ ս. Գրիգոր Լուսավորիչը, ս. Տրդատ թագավորը և ս. Հռիփսիմեն:  Բ երես. ս. Գրիգոր Լուսավորիչ, ս. Տրդատ թագավոր և ս. Հռիփսիմե 1448 թ.: Ս. Էջմիածնի գանձատուն |
