|
|
ՍԱԴՈՒԿԵՑԻՆԵՐ | Ս. ՍԱՀԱԿ ՊԱՐԹԵՎ (348-439) | Ս. ՍԱՀԱԿ ԵՎ Ս. ՀՈՎՍԵՓ ԿԱՐՆԵՑԻՆԵՐ (+808) | ՍԱՂԱՎԱՐՏ | ՍԱՂՄՈՍ | ՍԱՂՄՈՍԱՎԱՆՔ | ՍԱՂՄՈՍԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ | ՍԱՄԱՐԱՑԻ | ՍԱՄՈՒԵԼ ՄԱՐԳԱՐԵ | ՍԱՄՓՍՈՆ | ՍԱՆԱՀԻՆԻ ՎԱՆՔ | Ս. ՍԱՆԴՈՒԽՏ (+46) | ՍԱՏԱՆԱ | Ս. ՍԱՐԳԻՍ ԶՈՐԱՎԱՐ (+363) | Ս. ՍԱՐԳԻՍ ԵՎ Ս. ԲԱԳՈՍ ՎԿԱՆԵՐ (+300) | ՍԱՐԳԻՍ ՇՆՈՐՀԱԼԻ (XII դ.) | ՍԱՐԿԱՎԱԳ | ՍԵՂԱՆ | ՍԵՎԱՆԱՎԱՆՔ | ՍԵՐ | Ս. ՍԻՄԵՈՆ ՍՅՈՒՆԱԿՅԱՑ (+459) | ՍԿԻՀ | ՍՅՈՒՆԻ ՎԱՆՔ | ՍՈԴՈՄ ԵՎ ԳՈՄՈՐ | ՍՈՂՈՄՈՆ ԹԱԳԱՎՈՐ | Ս. ՍՈՓԻԱ, Ս. ՊԻՍՏՈՍ, Ս. ԷԼՊԻՍ ԵՎ Ս. ԱԳԱՊԵ (+137) | ՍՈՓՈՆԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VII դ. երկրորդ կես) | ՍՊԻՏԱԿԱՎՈՐ Ս. ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ ՎԱՆՔ | Ս. ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՆԱԽԱՎԿԱ | ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՍՅՈՒՆԵՑԻ (մոտ 660-735) | ՍՐԲԱԶԱՆ ԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՐԲԱՊԱՏԿԵՐ | ՍՐԲԵՐ | ՍՐԲՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՐԲՈՒԹՅՈՒՆ ՍՐԲՈՑ | ՍՈՒՐԲ ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ | ՍՈՒՐԲ ՀՈԳԻ | Ս. ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆՔ (+ 140-ական թթ.) ՍԱՏԱՆԱ Եբրայերեն նշանակում է հակառակորդ, չարախոս, բանսարկու: Սուրբ Գրքում այս անունով ներկայացված է նաև չարիքի սկզբնահայրը և դևերի պարագլուխը:Սատանան մեկն էր Աստծո հրեշտակներից, որը, օժտված լինելով ավելի մեծ փառքով, քան մյուսները, հպարտացավ ու կամեցավ լինել աստված՝ ողջ արարչության միակ տիրակալը: Նա ցանկացավ ոչ թե մյուս հրեշտակների հետ փառաբանել Աստծուն, այլ՝ ինքը փառավորվել ամենքից: Այդ ամբարտավան ցանկությունը նրան անմիջապես զրկեց աստվածային շնորհից: Կամենալով գոյություն ունենալ առանց իր Արարչի և Նրան պաշտելու՝ սատանան զրկվեց գոյության աղբյուրից, և նրա միակ նպատակը դարձավ իր հետ կործանել նաև ողջ արարչությունը: Հետևելով սատանային՝ ընկան նաև բազմաթիվ այլ հրեշտակներ՝ դառնալով դևեր՝ նրա արբանյակներն ու չար կամարարները: Սատանան դարձավ նաև Ադամի ու Եվայի անկման նախապատճառը: Նա մարդկությանը մոլորեցրեց կռապաշտությամբ և հեթանոսական ուսմունքներով, անօրինությամբ ու չարագործությամբ:  XIII դ. խճանկար, Ֆլորենցիա Սակայն Աստված հանդուրժեց այդ ամենը, որպեսզի մարդը, ճաշակելով ադամական մեղքի արժանի պատուհասը, խորապես ատի չարիքը, կամովին փնտրի բարին և դիմի Իրեն՝ բարության Սկզբնաղբյուրին: Վերջապես, գալով աշխարհ, Աստծո Որդին քանդեց չարի իշխանությունը: Եվ սատանան դադարեց իշխել նրանց վրա, ովքեր հավատով և մկրտությամբ որդեգրվեցին Քրիստոսին: Այնուհանդերձ, մինչև ահեղ դատաստանը՝ մինչև իր վերջնական կործանումը, սատանան շարունակելու է իր պայքարը բարու դեմ՝ հնարավորին չափ շատերին կորստյան մատնելու համար: Նա այժմ ամեն կերպ ձգտում է մարդկանց ետ պահել դարձից, հեռացնել Աստծուց և մատնել մեղքերի: Սակայն ճշմարիտ քրիստոնյայի համար սատանան ընդամենը փորձիչ է, որի բոլոր սադրանքներն առիթ են առավել զորանալու և պայծառանալու համար: Քանզի փորձության մեջ ապավինելով Քրիստոսին և Նրա օգնությամբ հաղթահարելով չարին՝ մարդը պսակվում է շնորհներով: Ուստի սատանան այժմ իշխանություն ունի միայն նրանց վրա, ովքեր, թողնելով Քրիստոսի լույսը, ընթանում են խավարի մեջ: |
