ՉԱՐ ԽՈՐՀՈՒՐԴՆԵՐ
id402Չարը մարդուն
մեղքի մեջ է գցում
խորհուրդների միջոցով: Միշտ չէ, որ մարդը կարողանում է որսալ իր մեջ հայտնված չար խորհուրդը և մերժել այն որպես օտար, վնասակար, իր աստվածաստեղծ բնությանը խորթ իրողություն: Ավելի հաճախ նա դրանք ընդունում է իբրև սեփական մտածություն կամ ցանկություն և հոժարակամ հետամուտ լինում իրագործել այն: Այսպես ցանկացած
մեղքի կատարմանը նախորդում է համապատասխան
խորհրդի ընդունումը և սրտի համաձայնությունը նրա հետ: Ըստ էության, դա անտեսանելի խորհրդակցություն է
չարի հետ, ինչի ընթացքում վերջինս հմտորեն խաբում է մարդուն՝
մեղքը ներկայացնելով իբրև բարի և բնական անհրաժեշտություն:
Հաճախ մարդիկ միմյանց հանդեպ նենգավոր որոշումներ են ընդունում՝ կարծելով, թե խելամտությամբ պաշտպանում են իրենց անձնական շահը, և ամենևին չեն գիտակցում, որ իրականում նախանձի, ատելության, բարկության, ագահության և այլ
խորհուրդների միջոցով
չարը հիմարացնում է իրենց՝
կորստյան մատնելու նպատակով:
Երբեմն էլ մարդիկ բարի արարքներ են գործում՝ ներքուստ, սակայն, բռնված լինելով սնափառության, ինքնահաստատման ու մարդահաճության չար խորհուրդներով, և կարծելով, թե
առաքինություն են գործում, իրականում ծառայում են
չարին և դրանով զրկվում են
Աստծո բարեհաճությունից:
Չար խորհուրդներով
սատանան նենգափոխում է
պատվիրանի ըմբռնումը, մինչև իսկ այն զենքի վերածում ընդդեմ
քրիստոնյաների: Այս պատճառով ս. հայրերն ուսուցանում են, որ անհնար է ճշմարիտ հոգևոր պտուղ տալ, եթե չլինի ներքին պատերազմ նման
խորհուրդների դեմ: Այս պատերազմի մեջ անխուսափելիորեն ներքաշվում է յուրաքանչյուր ճշմարիտ
քրիստոնյա, ով չի կամենում ոչնչով վշտացնել Տիրոջը՝ թեկուզ և անգիտակցաբար Նրա հակառակորդի՝
սատանայի կամքը կատարելով: Ուստի
Քրիստոսի հավատարիմ զինվորը պետք է ձգտի ուշադիր և զգոն լինել յուրաքանչյուր
խորհրդի հանդեպ, որպեսզի ճանաչի դրա էությունը և ծպտված
չարիքը բացահայտելիս անմիջապես մերժի և
աղոթքով վանի իր սրտից:
Սուրբ հայրերը չար խորհուրդները խմբավորում են ըստ ութ գլխավոր
խորհուրդների և ուսուցանում են դրանց դեմ պայքարել հետևյալ կարգով. բղջախոհություն, որկրամոլություն, արծաթասիրություն, տրտմություն, ձանձրույթ, բարկություն, սնափառություն, ամբարտավանություն: Այս ուսմունքը նման է
յոթ մահացու մեղքերի ուսմունքին և առավել հատուկ է
ճգնավորական գրականությանը: