ԱՇԽԱՐՀ
id037Քրիստոնեությունը աշխարհ է կոչում ոչ միայն մեզ հայտնի աշխարհը՝
Աստծո ստեղծած տիեզերքը, այլև՝ Նրա կամքին հակառակ առաջացած մարդկային
մեղանչական հակումների ամբողջությունը, որն այնպես է տարածվել ամբողջ աշխարհով, որ իր համընդհանուր լինելու պատճառով էլ կոչվում է աշխարհ:
«Մի՛ սիրեք աշխարհը և ոչ էլ՝ ինչ որ աշխարհի մեջ կա»,- ասում է ս.
Հովհաննես առաքյալը [
Ա Հովհ. 2.15]՝ նկատի ունենալով ոչ թե տիեզերքն ու մեր մոլորակը՝ իր բնությամբ ու բնակիչներով, այլ՝ մարդկային
մեղքերն ու
մեղքի դրդող հրապույրները, որոնք վտանգում են մեր
փրկությունը և մեզ մատնում
կորստյան: «Թե՛ այս աշխարհն է անցնում, թե՛ ցանկությունը,- շարունակում է
առաքյալը,- իսկ ով կատարում է Աստծո կամքը, մնում է հավիտյան» [
Ա Հովհ. 2.17]: