ՀԵԹԱՆՈՍՈՒԹՅՈՒՆ
id285Բաբելոնյան աշտարակաշինությունից հետո մարդկության մեծ մասը հեռացավ ճշմարիտ
աստվածպաշտությունից և մոլորվեց բազմաթիվ կեղծ պաշտամունքների մեջ: Արարչի փոխարեն մարդիկ սկսեցին պաշտել արարածներին՝ բնության երևույթների ետևում տեսնելով զորություններ, որոնց
երկրպագելով՝ իրենց հանդեպ բարեհաճություն էին ակնկալում: Այսպես ստեղծվեցին բազմաթիվ
դիվային կրոններ, որոնց միջոցով
սատանան պղծում ու կործանում էր մարդկանց: Միայն
Աստծո ընտրյալ ժողովուրդը՝
Իսրայելն էր պահում ճշմարիտ
աստվածպաշտությունը: Եվ
Աստված ամեն կերպ պահպանում էր նրանց այլազգիների հետ շփվելու և նրանց պիղծ սովորույթները փոխառելու վտանգից:
Դարեր շարունակ
իսրայելացիները բոլոր մյուս ազգերին անվանել են հեթանոսներ, այսինքն՝ ազգեր, որոնք զուրկ են ճշմարիտ
հավատից: Այս նույն իմաստով «հեթանոս» բառը որդեգրվեց քրիստոնեության կողմից. երբ հեթանոս ազգերն ընդունեցին
Քրիստոսի հավատը,
Եկեղեցին բոլոր նրանց, ովքեր չեն ընդունել
ավետարանի ճշմարտության լույսը և քայլում են խավարի մեջ, սկսեց կոչել հեթանոսներ, իսկ այն ամենը, ինչ հակառակ է
Աստծուն և հեռացնում է Նրանից՝ հեթանոսություն: