|
|
ԿԱԹՈՂԻԿԵ | ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ | ԿԱՆԱՅԻ ՀԱՐՍԱՆԻՔԸ | ԿԱՆԹԵՂ | ԿԱՆՈՆ | ԿԱՐԳ ՀԻՎԱՆԴԱՑ | ԿԱՐՄՐԱՎՈՐ Ս. ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ | ԿԱՐՍԻ Ս. ԱՌԱՔԵԼՈՑ ԵԿԵՂԵՑԻ | ԿԵՆԱՑ ԾԱՌ | ԿԵՉԱՌԻՍԻ ՎԱՆՔ | Ս. ԿԻՊՐԻԱՆՈՍ ԱՆՏԻՈՔԱՑԻ (200-258) | ԿԻՐԱԿԻ | Ս. ԿԻՐԱԿՈՍ ԵՎ Ս. ՀՈՒՂԻՏԱ (+305) | ԿԻՐԱՆՑ ՎԱՆՔ | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԱԼԵՔՍԱՆԴՐԱՑԻ (375-444) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԵՐՈՒՍԱՂԵՄԱՑԻ (315-386) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ԵՎ ՆՐԱ ՄԱՅՐ Ս. ԱՆՆԱ (+362) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ՍԱՐԿԱՎԱԳ (+362) | Ս. ԿՈԴՐԱՏՈՍ ՎԿԱ (+255) | ԿՈՆԴԱԿ | ԿՈՆՔԵՌ | Ս. ԿՈՍՏԱՆԴԻԱՆՈՍ ՄԵԾ (306-337) | ԿՈՐՈՒՍՏ | ԿՌԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ | ԿՈՒՍԱԿՐՈՆՈՒԹՅՈՒՆ ԿՌԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ Այսպես է կոչվում Աստծո փոխարեն որևէ արարածի նմանությամբ ստեղծված կուռքի երկրպագելն ու պաշտելը մարդու կողմից, որը խիստ տարածված էր հեթանոսության մեջ: Հեթանոսական կուռքերը բազմաթիվ էին ու բազմակերպ՝ սկսած սարսափազդու, կիսաերևակայական, հրեշավոր կերպարներից մինչև գեղեցկատես ու հմայիչ աստվածուհիների արձանները:Կռապաշտությունը, որպես մեծագույն մեղք և սրբապղծություն, Աստծո պատվիրաններով խստագույնս արգելված էր Իսրայելի ժողովրդին: Կռապաշտները, ըստ հայրերի, կամա թե ակամա ծառայում էին դևերին, որ նրանց մոլորեցրել էին անհեթեթ պաշտամունքով: Քրիստոնեության տարածումն ուղեկցվում էր կռապաշտության դեմ հոգևոր պայքարով, որն արդեն պսակվել է մեծ հաղթանակով. կռապաշտությունը՝ իր բացահայտ կերպերով, գրեթե վերացել է աշխարհից: Սակայն պետք է գիտենալ, որ Աստծո համար կռապաշտություն են համարվում շատ ստորակարգ հակումներ, որոնցով մարդը ծառայում է որևէ դիվային զորության: Վերջին ժամանակներում հայտնվում և բազմանում են շատ նորաձև կռապաշտություններ՝ կեղծ մշակութային նախասիրությունների տեսքով, որոնցից պետք է ամեն կերպ զգուշանալ արթուն և աստվածահաճ մտքով: |
