|
|
ԿԱԹՈՂԻԿԵ | ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ | ԿԱՆԱՅԻ ՀԱՐՍԱՆԻՔԸ | ԿԱՆԹԵՂ | ԿԱՆՈՆ | ԿԱՐԳ ՀԻՎԱՆԴԱՑ | ԿԱՐՄՐԱՎՈՐ Ս. ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ | ԿԱՐՍԻ Ս. ԱՌԱՔԵԼՈՑ ԵԿԵՂԵՑԻ | ԿԵՆԱՑ ԾԱՌ | ԿԵՉԱՌԻՍԻ ՎԱՆՔ | Ս. ԿԻՊՐԻԱՆՈՍ ԱՆՏԻՈՔԱՑԻ (200-258) | ԿԻՐԱԿԻ | Ս. ԿԻՐԱԿՈՍ ԵՎ Ս. ՀՈՒՂԻՏԱ (+305) | ԿԻՐԱՆՑ ՎԱՆՔ | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԱԼԵՔՍԱՆԴՐԱՑԻ (375-444) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԵՐՈՒՍԱՂԵՄԱՑԻ (315-386) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ԵՎ ՆՐԱ ՄԱՅՐ Ս. ԱՆՆԱ (+362) | Ս. ԿՅՈՒՐԵՂ ՍԱՐԿԱՎԱԳ (+362) | Ս. ԿՈԴՐԱՏՈՍ ՎԿԱ (+255) | ԿՈՆԴԱԿ | ԿՈՆՔԵՌ | Ս. ԿՈՍՏԱՆԴԻԱՆՈՍ ՄԵԾ (306-337) | ԿՈՐՈՒՍՏ | ԿՌԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ | ԿՈՒՍԱԿՐՈՆՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՆՈՆ 1. Կանոն է կոչվում առհասարակ այն ամենը, ինչ մեկընդմիշտ հաստատվել է Եկեղեցու ավանդության մեջ և ստացել օրենքի ուժ: Բազմաթիվ կանոններ վերաբերում են Եկեղեցու դավանությանը, հոգևորականների վարքագծին, ծեսերին, աստվածպաշտությանը, Եկեղեցու անդամների փոխհարաբերությանը և այլն: Այդպիսի կանոնների մեծ մասը հաստատվել է եկեղեցական ժողովներում, ինչպես նաև առանձին հայրապետների որոշումներով: Դրանցից կազմվել են ժողովածուներ՝ Կանոնագրքեր: Հայ Եկեղեցու առաջին Կանոնագիրքը կազմել է ս. Հովհաննես Օձնեցին VIII դ. սկզբում: |
