|
|
Ս. ԽԱԴ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (+370) | ԽԱՂՈՂՕՐՀՆԵՔ | ԽԱՉ | ԽԱՉԱԿՆՔՈՒՄ | ԽԱՉԱՓԱՅՏ | ԽԱՉԵԼՈՒԹՅՈՒՆ | ԽԱՉՎԱՌ | ԽԱՉՎԵՐԱՑ | ԽԱՉՔԱՐ | ԽԾԿՈՆՔԻ ՎԱՆՔ | ԽՆԿԱՄԱՆ | ԽՆԿԱՆՈՑ | ԽՆԿԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՀԵՄՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՆԱՐՀՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՀԱՅՐ | ԽՈՍՐՈՎ ԱՆՁԵՎԱՑԻ (մոտ +964) | ԽՈՐ ՎԻՐԱՊԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱԿԵՐՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱՆ | ԽՈՐԱՆԱՇԱՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ | ԽՈՐՀՐԴԱՆՈՑ | ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԸՆԹՐԻՔ | ԽՈՐՀՈՒՐԴ | ԽՈՒՅՐ | ԽՈՒՆԿ ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ Խորհրդանիշ է կոչվում այնպիսի պատկերը, հակիրճ խոսքը կամ գործողությունը, որն այլաբանորեն արտահայտում է որոշակի և ամբողջական գաղափար, խորհուրդ: Յուրաքանչյուր խորհրդանիշի ծագումը և կիրառումը պայմանավորված է որևէ գաղափարի կամ սկզբունքի հատուկ արժևորմամբ և այն կարևորելու միտումով: Այս պատճառով շատ խորհրդանիշներ հաճախ մեկնաբանության կարիք են ունենում:Մարդկային ողջ քաղաքակրթությունը լի է բազմաթիվ խորհրդանիշներով, որոնք վերաբերում են քաղաքական, հասարակական կամ մշակութային կառույցներին, սակայն խորհրդանիշներն առատ են հատկապես կրոններում: Սուրբ Գիրքը և ողջ քրիստոնեական ավանդությունը խիստ հարուստ է խորհրդանիշներով, որոնք հանդես են գալիս իբրև Աստվածորդու տնօրինություններով մարդկությանը շնորհված երկնային խորհուրդների սեղմ արտահայտչաձևեր: Ինչպես քրիստոնեական եկեղեցի-տաճարը և առհասարակ քրիստոնեական արվեստը, այնպես էլ եկեղեցական աստվածպաշտությունը և ծիսակարգը խորհրդանիշների մի ամբողջ համակարգ է՝ արտահայտված թե՛ խոսքով, թե՛ ձայնեղանակներով, թե՛ պատկերակիր առարկաներով, թե՛ խորհրդավոր գործողություններով, որոնք խտացված կերպով ներկայացնում են քրիստոնեական աստվածաբանությունը և փրկության ճանապարհը: Քրիստոնյայի կյանքում խորհրդանիշը հաճախ հանդես է գալիս ոչ միայն իբրև որոշակի իմաստ հիշեցնող պաշտամունքային ձև ու նշան, այլև՝ որպես հավատով ընկալվող երկնային օժանդակություն և խորհրդական զորություն, սրբության և աստվածային ներկայության միջոց, ինչպիսին է, օրինակ, խաչը՝ այս մեծագույն համաքրիստոնեական խորհրդանիշը: |
