Ս. ԱԲԳԱՐ ԹԱԳԱՎՈՐ (I դ.)
id002Ըստ քրիստոնեական
ավանդության՝ Եդեսիայի Աբգար թագավորը առաջին թագավորն է, որը,
Քրիստոսի կենդանության օրոք լսելով Նրա հրաշագործությունների մասին, հավատացել է, որ Նա
Աստծո Որդին է: Հնագույն պատմական աղբյուրների վկայությամբ՝ Աբգարը հայոց թագավոր էր, Արշամի որդին, որ քաղաքական նկատառումներով իր արքունիքը տեղափոխել էր Եդեսիա:
Ավանդությունը պատմում է, որ Աբգարն անբուժելի հիվանդ էր և նամակ ուղարկեց
Քրիստոսին, որով Նրան խնդրում էր գալ իր քաղաքը, բժշկել իրեն և բնակվել այնտեղ:
Փրկիչը պատասխանեց, որ Ինքը պետք է ավարտի Իր
առաքելությունն Իսրայելում, որից հետո կառաքի Իր աշակերտներից մեկին՝ բժշկելու Աբգարին և պարգևելու հավիտենական կյանքի
ավետիսը: Աբգարի սուրհանդակը,
Քրիստոսի պատասխանի հետ բերեց նաև Նրա անձեռակերտ
սրբապատկերը, որը Տերն Իր դեմքի հպումով տպավորել էր դաստառակի վրա:
Աբգար թագավորը՝ Քրիստոսի դաստառակը ձեռքին
Վարագավանքի Ս. Գևորգ գավիթ-ժամատուն, XVII դ. որմնանկար
հետո Նրա
առաքյալներից մեկը՝ ս.
Թադեոսը, եկավ Եդեսիա, բժշկեց Աբգարին և քաղաքի բոլոր հիվանդներին՝
քարոզելով ավետարանը: Ողջ քաղաքը հավատաց
Քրիստոսին և
դարձի եկավ, հրաժարվեց
կռապաշտությունից և
մկրտվեց: Այնուհետև
Թադեոս առաքյալն ուղևորվեց Հայաստան՝
քարոզելու Աբգարի քեռորդի Սանատրուկին, որին արքան կառավարիչ էր նշանակել երկրիի և զորքերի վրա:
Այսպես Աբգարի
հավատը առիթ դարձավ, որ Եդեսիայում, իսկ հետո նաև ողջ Հայոց աշխարհում տարածվի քրիստոնեության
լույսը:
