ԶՈՀԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ
id169Զոհաբերությունը մարդկության հնագույն և
խորհրդավոր սովորույթներից է:
Աստծուն նվեր կամ զոհ մատուցելով՝ մարդն արտահայտել է իր նվիրվածությունը և հավատարմությունը:
Աբելի և Կայենի օրինակը զոհաբերության առաջին արտահայտությունն էր:
Նոյը նույնպես
ջրհեղեղից անմիջապես հետո զոհ մատուցեց
Աստծուն:
Ի տարբերություն
կռապաշտների զոհաբերության, որով նրանք չաստվածներից զանազան օգնություններ էին ակնկալում, բոլոր
աստվածապաշտ արդարները զոհ էին մատուցում ճշմարիտ
Աստծուն ոչ թե շահախնդիր ակնկալությամբ, այլ իբրև երախտագիտության արտահայտություն: Դրանով հայտնի էին
Իսրայելի նախահայրերը: Հետագայում զոհաբերություններ սահմանվեցին նաև
մեղքի քավության համար:
Հին
ուխտի բոլոր զոհաբերությունները նախօրինակն էին
Աստծո Որդու ինքնազոհաբերման՝
խաչելության, որով Նա հատուցեց ողջ մարդկության
մեղքերի դիմաց: Այս զոհաբերության արդյունքն է սուրբ
Եկեղեցին և բոլոր այն
շնորհները, որ այնտեղ վայելում են
քրիստոնյաները: Այս զոհաբերության մշտական հիշատակը և պտուղն է նաև
եկեղեցում մատուցվող
պատարագը:
