ԵԳԻՊՏՈՍԻ ԳԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ | ԵԴԵՄ | ԵԶԵԿԻԵԼ ՄԱՐԳԱՐԵ | Ս. ԵԶՆԻԿ ԿՈՂԲԱՑԻ (մոտ 380-450) | ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ԺՈՂՈՎ | ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ՃԱՐՏԱՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ ԵՎ ՔԱՆԴԱԿ | ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ՏՈՆԵՐ | ԵԿԵՂԵՑԻ | ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԽՈՐՀՈՒՐԴՆԵՐ | ԵԿԵՂԵՑՈՒ ՆՎԻՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ | ԵՂԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ | Ս. ԵՂԻՇԵ ՎԱՐԴԱՊԵՏ (մոտ 410 - մոտ 470) | ԵՂՎԱՐԴԻ Ս. ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ | ԵՄԻՓՈՐՈՆ | ԵՆՈՔ ՆԱԽԱՀԱՅՐ | ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ | Ս. ԵՊԻՓԱՆ ԿԻՊՐԱՑԻ (315-403) | ԵՍԱՅԻ ՄԱՐԳԱՐԵ | Ս. ԵՎԱԳՐ ՊՈՆՏԱՑԻ (345-399) | Ս. ԵՎԳԻՆԵ ԿՈՒՅՍ, ՆՐԱ ՀԱՅՐ ՓԻԼԻՊՊՈՍ ԵՎ ՄԱՅՐ ԿՂՈԴԻԱ, ԵՐԿՈՒ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐ ՍԵՐԳԵՅ ԵՎ ԱՊԻՏՈՆ ԵՎ ԵՐԿՈՒ ՆԵՐՔԻՆԻՆԵՐ (II դ. վերջ) | Ս. ԵՎԳԻՆԵՈՍ ԵՎ ՄԱԿԱՐԻՈՍ (+362) | ԵՐԱԽԱ | ԵՐԵՄԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵ | ԵՐԵՐՈՒՅՔԻ Ս. ԿԱՐԱՊԵՏ ՎԿԱՅԱՐԱՆ | ԵՐԿԻՆՔ | ԵՐԿՅՈՒՂ | ԵՐԿՆՔԻ ԱՐՔԱՅՈՒԹՅՈՒՆ | ԵՐԿՐՊԱԳՈՒԹՅՈՒՆ | ԵՐՈՒՍԱՂԵՄ | ԵՐՈՒՍԱՂԵՄԻ ՏԱՃԱՐ | ԵՓԵՍՈՍԻ ՅՈԹ ՄԱՆՈՒԿՆԵՐԸ (III-IV դդ.) | Ս. ԵՓՐԵՄ ԱՍՈՐԻ (306-373)

---

id152Ս. Եպիփանը ազգությամբ փյունիկեցի հրեա էր: Նա ծնվել է աղքատ երկրագործների ընտանիքում: Երբ մահացավ նրա հայրը, տասնամյա տղային որդեգրեց մի օրինագետ հրեա, որը նրան ուսուցանեց հրեական ավանդությունները: Բայց մի անգամ, հրաշքի ականատես լինելով, պատանին հավատաց Քրիստոսին և մկրտվեց:
16 տարեկանում Եպիփանը դարձավ վանական: Նա խիստ ժուժկալ կյանք էր վարում. 2-3 օրը մեկ անգամ ուտում էր միայն աղ ու հաց, իսկ ջուրը խմում էր չափով: Աստված Իր խոնարհ ծառային նախագիտության և հրաշագործության շնորհ պարգևեց, որով սրբի համբավը տարածվեց ամենուրեք: Սակայն Եպիփանը խույս էր տալիս մարդկային մեծարանքից, շարունակ աղոթում էր, զբաղվում հոգևոր ընթերցանությամբ և գրում:


367-ին նա ձեռնադրվեց Կիպրոսի եպիսկոպոս: Իր հովվապետության ընթացքում նա մասնակցեց բազմաթիվ դավանաբանական վեճերի, նաև վանքեր հիմնեց Կիպրոս կղզում, Սալամին քաղաքում կառուցեց մի մեծ եկեղեցի, իսկ աղքատների հանդեպ նրա ողորմածությունն անսահման էր՝ ընդհուպ մինչև եկեղեցու սպասքները վաճառելը և կարիքավորներին բաշխելը:
Ս. Եպիփանը վախճանվեց խորին ծերության մեջ: Նա մեզ ավանդեց իր լուսավոր վարդապետությունը, բազմաթիվ ճառեր, ներբողներ, խրատներ ու մեկնություններ՝ իրավամբ դասվելով Եկեղեցու 12 տիեզերական վարդապետների շարքը: