ԵԳԻՊՏՈՍԻ ԳԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
id137Թեև
Հովսեփ Գեղեցիկի շնորհիվ
Իսրայելի բոլոր 12 որդիներն իրենց սերունդներով
փրկվեցին սովից՝ ապրելով ու բազմանալով Եգիպտոսում, սակայն եկավ մի ժամանակ, երբ նրանց կյանքը վերածվեց իսկական գերության:
Եգիպտոսի հաջորդ փարավոնները, տեսնելով, որ նրանք շատ բազմացան ու զորացան՝ դառնալով մի ամբողջ ժողովուրդ, սկսեցին նրանց հետ վարվել ստրուկների պես՝ ամեն կերպ չարչարելով ուժից վեր աշխատանքով: Ավելին՝ ի վերջո փարավոններից մեկը հրամայեց կոտորել
Իսրայելի բոլոր նորածին արու զավակներին:
Թվում էր՝ հեռու չէ այն պահը, երբ
իսրայելացիները պիտի ոչնչանան Եգիպտոսի ավազուտներում: Սակայն Տեր
Աստված չհանդուրժեց Իր ժողովրդի կործանումը, որին
փրկելու և պահպանելու համար ուղարկեց Իր ընտրյալին՝
Մովսես մարգարեին:
Հետագայում
Իսրայելի ժողովուրդը հաճախ էր հիշում Եգիպտոսի գերությունը և իր ազատագրումը նրանից՝
փառաբանելով Աստծուն, որ անցկացրեց իրեն Կարմիր ծովով ու անապատով և հասցրեց
Ավետյաց երկիր:
Կարմիր ծովի անցումը
Երուսաղեմ, ձեռ. 2027, էջ 4բ, Մաշտոց, 1266 թ.
Ծաղկող՝ Թորոս Ռոսլին
Եգիպտոսի գերությունը
քրիստոնյաներիս համար
խորհրդանշում է այս
աշխարհի չարիքը՝
մեղքին ծառայելը և նրա հետևանքով տառապելը: Իսկ այդ գերությունից հրաշքով ազատագրվելը՝
Քրիստոսի հավատով փրկվելն է
մեղքից և ապականությունից՝ հայտնվելով քրիստոնեավայել կյանքի մեջ՝ ճշմարիտ
Ավետյաց երկրում: