ԳԱԲՐԻԵԼ ՀՐԵՇՏԱԿԱՊԵՏ | ԳԱԼՍՏՅԱՆ ԿԻՐԱԿԻ | ԳԱՆՁԱՍԱՐԻ ՎԱՆՔ | ԳԱՎԱԶԱՆ | ԳԵԹՍԵՄԱՆԻ | ԳԵՀԵՆ | ԳԵՂԱՐԴ | ԳԵՂԱՐԴԱՎԱՆՔ (ԱՅՐԻՎԱՆՔ) | Ս. ԳԵՎՈՐԳ ԶՈՐԱՎԱՐ (+303) | ԳԵՐԵԶՄԱՆ ՀԻՍՈՒՍԻ | ԳԵՐԵԶՄԱՆՕՐՀՆԵՔ | ԳՈԳՆՈՑ | ԳՈՂԳՈԹԱ | ԳՈՇԱՎԱՆՔ (ՆՈՐ ԳԵՏԻԿ) | ԳՈՏԻ | Ս. ԳՈՐԴԻՈՍ ՀԱՐՅՈՒՐԱՊԵՏ (+320) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆ (330-390) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉ (240-326) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՎՈՐՉԻ ՆՇԽԱՐՆԵՐԻ ԳՅՈՒՏԸ | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻ (951-1003) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՆՅՈՒՍԱՑԻ (335-394) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՍՔԱՆՉԵԼԱԳՈՐԾ (213-270) | ԳՐԻԳՈՐ ՎԿԱՅԱՍԵՐ (+1105) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՏԱԹԵՎԱՑԻ (1346-1409) | Ս. ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (295-338) | Ս. ԳՐԻԳՈՐԻՍ ՌԱԺԻԿ (+549)

---

id103Տիեզերահռչակ զորավար և Քրիստոսի վկա ս. Գևորգը կապադովկացի ազնվական էր, բարեպաշտ ծնողների զավակ: Նա գերազանց զինվոր էր և ուներ հազարապետի աստիճան:
Դիոկղետիանոս կայսեր օրոք քրիստոնյաների դեմ մոլեգնող հալածանքների ժամանակ, արհամարհելով մահվան սպառնալիքը, կայսեր առջև Գևորգն արիաբար խոստովանեց իր հավատը: Նրան ենթարկեցին բազում տանջանքների, որոնք, սակայն, չկարողացան սասանել սրբին: Ավելին՝ նահատակության մեջ նրան ուղեկցում էին զարմանալի նշաններ, որոնցից զարհուրում էին հեթանոսները, իսկ շատերը՝ խոստովանում, թե մեծ է քրիստոնյաների Աստվածը: Նրանց թվում էր նաև Աղեքսանդրե թագուհին: Տեսնելով այն ամենը, որ կատարվում էր Տիրոջ հավատարիմ ծառայի միջոցով, նա էլ հավատաց Քրիստոսին և Գևորգի հետ դատապարտվեց մահվան: Մահապատժի վայրը դեռ չհասած՝ թագուհին աղոթելով խաղաղությամբ ավանդեց իր հոգին, իսկ սուրբ Գևորգը նահատակվեց՝ գլխատվելով զինվորների կողմից:
Ս. Գևորգի մասին ավանդությունը պատմում է, թե նա մի վիշապ է սպանել՝ փրկելով մի աղջկա, որն իբրև կերակուր հանձնված էր նրան: Այս ավանդությունը խորհրդանշում է սուրբ զորավարի արիասիրտ պատերազմը և հաղթանակը սատանայի նկատմամբ: Բացի այդ՝ Դիոկղետիանոսին նույնպես անդնդային վիշապ էին կոչում, որին հաղթեց ս. Գևորգը իր անկոտրում հավատով:

Ս. Գևորգի հանրահայտ սրբապատկերը, որտեղ նա, ձիու վրա նստած, նիզակով խոցում է վիշապին, սքանչելի խորհրդանիշ է չարի դեմ քրիստոնեության պայքարի և հաղթանակի՝ ոչ միայն մարտիրոսությամբ, այլև առաքինություններով ու սրբությամբ: