ՀԱ՛ՅՐ ՄԵՐ, ՈՐ ԵՐԿՆՔՈՒՄ ԵՍ.
Ասելով «Հա՛յր մեր, որ երկնքում ես»՝ մեզ խոստովանում ենք որպես Աստծո որդիներ, այսինքն՝ մկրտությամբ Նրան որդեգրվածներ:
ԹՈՂ ՍՈՒՐԲ ԼԻՆԻ ՔՈ ԱՆՈՒՆԸ.
Խնդրելով «Թող սուրբ լինի Քո անունը»՝ ցանկություն ենք հայտնում մեր բոլոր գործերում սրբությամբ բարձր պահել մեր երկնային Հոր անունը՝ ամեն ինչում առաջնորդվելով Նրա պատվիրաններով:
ԹՈՂ ԳԱ ՔՈ ԱՐՔԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ.
այսինքն՝ ամեն ինչում թող թագավորի Ինքն Աստված, և Նրանով ղեկավարվեն մեր հոգու, մտքի և մարմնի բոլոր շարժումները:
ԹՈՂ ՔՈ ԿԱՄՔԸ ԼԻՆԻ ԻՆՉՊԵՍ ԵՐԿՆՔՈՒՄ, ԱՅՆՊԵՍ ԷԼ ԵՐԿՐԻ ՎՐԱ.
մենք օժտված ենք ազատ կամքով, սակայն ամեն ինչ չէ, որ բարի է մեզ համար: Ուստի պետք է ձգտել, որ ամեն ինչ համաձայն լինի Տիրոջ կամքին:
ՄԵՐ ՀԱՆԱՊԱԶՕՐՅԱ ՀԱՑԸ ՏՈՒՐ ՄԵԶ ԱՅՍՕՐ.
չպետք է մոռանանք, որ ինչպես ամեն ինչ աշխարհում, այնպես էլ մեր օրվա հացը Աստված է մեզ տալիս, որի համար աղոթելով՝ պետք է միշտ երախտապարտ լինենք Նրան:
ԵՎ ԹՈՂ ՄԵԶ ՄԵՐ ՊԱՐՏՔԵՐԸ, ԻՆՉՊԵՍ ՈՐ ՄԵՆՔ ԵՆՔ ԹՈՂՆՈՒՄ ՄԵՐ ՊԱՐՏԱՊԱՆՆԵՐԻՆ.
Աստծո հանդեպ պարտքերը մեր գործած մեղքերն են, որոնք Նա մեզ ներում է այն ժամանակ, երբ մենք էլ ներողամիտ ենք լինում մեր դեմ մեղանչածների հանդեպ:
ԵՎ ՄԻ՛ ՏԱՐ ՄԵԶ ՓՈՐՁՈՒԹՅԱՆ.
այսինքն՝ զերծ պահիր այնպիսի փորձությունից, որը կարող է կորստյան պատճառ լինել մեզ համար:
ԱՅԼ ՓՐԿԻՐ ՄԵԶ ՉԱՐԻՑ.
այսինքն՝ փրկիր սատանայից. նախ՝ սրբելով մեզ մեր սրտի խորքում բնակվող չարիքից, որի պատճառով էլ սատանան կարողանում է մեղքի դրդել, ինչպես նաև՝ մեզնից դուրս՝ աշխարհում գտնվող բոլոր չարիքներից:
ՔԱՆԻ ՈՐ ՔՈՆՆ Է ԱՐՔԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ԶՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՓԱՌՔԸ ՀԱՎԻՏՅԱՆՍ ՀԱՎԻՏԵՆԻՑ.
մեր աղոթքները միշտ պետք է ավարտենք փառաբանությամբ՝ արտահայտելով մեր սրտի գոհությունն ու երախտագիտությունը ամենակարող Աստծո հանդեպ:
ԱՄԵՆ.
Քրիստոնեական աստվածպաշտության մեջ ընդունված է յուրաքանչյուր աղոթքի վերջում, ինչպես նաև Աստծուն փառաբանելիս ասել «ամեն», այսինքն՝ «ճշմարի՛տ է, թող լինի՛»: