ԳԱԲՐԻԵԼ ՀՐԵՇՏԱԿԱՊԵՏ | ԳԱԼՍՏՅԱՆ ԿԻՐԱԿԻ | ԳԱՆՁԱՍԱՐԻ ՎԱՆՔ | ԳԱՎԱԶԱՆ | ԳԵԹՍԵՄԱՆԻ | ԳԵՀԵՆ | ԳԵՂԱՐԴ | ԳԵՂԱՐԴԱՎԱՆՔ (ԱՅՐԻՎԱՆՔ) | Ս. ԳԵՎՈՐԳ ԶՈՐԱՎԱՐ (+303) | ԳԵՐԵԶՄԱՆ ՀԻՍՈՒՍԻ | ԳԵՐԵԶՄԱՆՕՐՀՆԵՔ | ԳՈԳՆՈՑ | ԳՈՂԳՈԹԱ | ԳՈՇԱՎԱՆՔ (ՆՈՐ ԳԵՏԻԿ) | ԳՈՏԻ | Ս. ԳՈՐԴԻՈՍ ՀԱՐՅՈՒՐԱՊԵՏ (+320) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆ (330-390) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉ (240-326) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՎՈՐՉԻ ՆՇԽԱՐՆԵՐԻ ԳՅՈՒՏԸ | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻ (951-1003) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՆՅՈՒՍԱՑԻ (335-394) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՍՔԱՆՉԵԼԱԳՈՐԾ (213-270) | ԳՐԻԳՈՐ ՎԿԱՅԱՍԵՐ (+1105) | Ս. ԳՐԻԳՈՐ ՏԱԹԵՎԱՑԻ (1346-1409) | Ս. ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (295-338) | Ս. ԳՐԻԳՈՐԻՍ ՌԱԺԻԿ (+549)

---

id113Հայ Եկեղեցու մեծագույն սրբերից մեկի՝ Գրիգոր Նարեկացու մասին փոքրաթիվ, սակայն հավաստի տեղեկություններ են պահպանվել:

Նա Խոսրով Անձևացու որդին է: Կրթությունը ստացել է իր ժամանակ հռչակված Նարեկավանքի դպրոցում, որի վանահայրն էր իր մոր հորեղբայրը՝ Անանիա Նարեկացին: Հետագայում Գրիգորը դարձավ այդ վանքի սյուներից մեկը: Մեզ են հասել նրա անվան հետ կապված մի քանի ավանդություններ, որոնք վկայում են Նարեկացու շնորհների և սրբակեցության մասին: Զուր չէ, որ տակավին կենդանության օրոք նրան կոչում էին հրեշտակ՝ մարմնի մեջ:

Ս. Գրիգորը գրել է ներբողներ, գանձեր ու տաղեր, Երգ երգոցի մեկնությունը, ինչպես նաև նոր շունչ և կյանք է հաղորդել հայ միջնադարյան երգարվեստին: Սակայն նրա գլուխգործոցը հռչակավոր «Մատյան ողբերգության» պոեմն է՝ «Նարեկը», որը սիրելի աղոթամատյան է յուրաքանչյուր հայ հավատացյալի համար: Այդ գրքի հետ կապված բազմաթիվ հրաշագործություններ են կատարվում մինչև օրս: