SacredTradition :: Library
русский  english    
ԳՐԱԴԱՐԱՆ
ԳՐԱԴԱՐԱՆ / ՀԱՆՐԱԳԻՏԱՐԱՆ
Ա | Բ | Գ | Դ | Ե | Զ | Է | Ը | Թ | Ժ | Ի | Լ | Խ | Ծ | Կ | Հ | Ձ | Ղ | Ճ | Մ | Յ | Ն | Շ | Ո | Չ | Պ | Ջ | Ս | Վ | Տ | Ց | ՈՒ | Փ | Ք | Օ

Ս. ՀԱԿՈԲ ՄԾԲՆԵՑԻ (+338) | ՀԱԿՈԲ ՆԱԽԱՀԱՅՐ | ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՎԱՆՔ | ՀԱՂՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ | ՀԱՂՊԱՏԻ ՎԱՆՔ | ՀԱՄԱՇԽԱՐՀԱՅԻՆ ՋՐՀԵՂԵՂ | ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄ | ՀԱՄԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ | ՀԱՅՍՄԱՎՈՒՐՔ | ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆ | ՀԱՅՐԱՊԵՏ | ՀԱՅՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ | ՀԱՅՐԱՎԱՆՔ (ՄԱՐԴԱՂԱՎՆՅԱՑ ՎԱՆՔ) | ՀԱՆԴԵՐՁՅԱԼ ԿՅԱՆՔ | ՀԱՌԻՃԱՎԱՆՔ | ՀԱՎԱՏ | ՀԱՎԱՏՈ ՀԱՆԳԱՆԱԿ | ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ | ՀԵԹԱՆՈՍՈՒԹՅՈՒՆ | Ս. ՀԵՂԻՆԵ ԹԱԳՈՒՀԻ (250-330) | ՀԻՆՈՒՆՔ | ՀՈԲ ԵՐԱՆԵԼԻ | ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏ | ՀՈԳԵՀԱՆԳԻՍՏ | ՀՈԳԵՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ | ՀՈԳԵՎՈՐ ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆ | ՀՈՂԱԹԱՓԵՐ | ՀՈՎԵԼ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. V դ. երկրորդ կես) | Ս. ՀՈՎՀԱՆ ՄԱՆԴԱԿՈՒՆԻ (410-490) | Ս. ՀՈՎՀԱՆ ՈՍԿԵԲԵՐԱՆ (347-407) | Ս. ՀՈՎՀԱՆ ՈՐՈՏՆԵՑԻ (1315-1386) | ՀՈՎՀԱՆՆԱՎԱՆՔ | ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱՌՆԵՑԻ (XII-XIII դդ.) | ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԵՐԶՆԿԱՑԻ (1230-1293) | Ս. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԵՐՈՒՍԱՂԵՄԱՑԻ (+417) | Ս. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՄԿՐՏԻՉ | Ս. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՄԿՐՏՉԻ ԵՎ Ս. ԱԹԱՆԱԳԻՆԵ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԻ ՆՇԽԱՐՆԵՐԻ ՓՈԽԱԴՐՄԱՆ ՏՈՆ | ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՍԱՐԿԱՎԱԳ (1045-1129) | Ս. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՕՁՆԵՑԻ (+728) | ՀՈՎՆԱՆ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VIII դ. առաջին կես) | ՀՈՎՍԵՓ ԳԵՂԵՑԻԿ | ՀՈՐԴԱՆԱՆ | Ս. ՀՌԻՓՍԻՄՅԱՆ ԿՈՒՅՍԵՐ (+301) | ՀՐԱԺԱՐԻՄՔ | ՀՐԵՇՏԱԿ | ՀՈՒՅՍ | Ս. ՀՈՒՍԻԿ ՀԱՅՐԱՊԵՏ (295-347)


ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏ
id288Քրիստոսի հարությունից 7 շաբաթ անց, երբ Երուսաղեմում բազում ժողովուրդ էր հավաքվել Պենտեկոստեի առիթով, առաքյալները, Տիրոջ պատվերի համաձայն, հավաքվեցին վերնատանը: Նրանք բոլորը, մի սիրտ դարձած, աղոթում էին՝ սպասելով Սուրբ Հոգու գալստյանը, ինչպես խոստացել էր Հիսուսը:
Եվ ահա երկնքից հանկարծակի մի ձայն հնչեց ու լցրեց ողջ վերնատունը: Աշակերտներին երևացին կրակե լեզուներ, որոնք իջան ու նստեցին յուրաքանչյուրի վրա: Եվ նրանք լցվեցին Սուրբ Հոգով: Այսպես ի վերուստ զորանալով՝ առաքյալները սկսեցին քարոզել ու վկայել Հիսուսի մասին: Աշխարհի տարբեր ժողովուրդներ, որոնք հավաքվել էին Երուսաղեմում, ունկնդրում էին նրանց և զարմանում, որովհետև յուրաքանչյուրը լսում և հասկանում էր իր մայրենի լեզվով: Այս զարմանահրաշ քարոզի շնորհիվ այդ օրը դարձի եկավ և Հիսուս Քրիստոսի անունով մկրտվեց շուրջ 3000 հոգի [տե՛ս Գործ. 2]:

Հոգեգալուստ
Երևան, ձեռ. 10675, էջ 305ա, Մալաթիայի Ավետարան, 1267-1268 թթ.
Ծաղկող՝ Թորոս Ռոսլին

Այսպես ծնվեց Քրիստոսի Եկեղեցին՝ իր առաջին անդամներով: Այդ օրն ավարտվեց աստվածային փրկագործությունը, և սկսվեց նոր դարաշրջան: Սուրբ Հոգին սկսեց հեղվել բոլոր հավատացյալների և Քրիստոսի անվամբ մկրտվողների վրա, և այսպես շարունակվելու է մինչև աշխարհի վախճանը:
Սուրբ հոգեգալուստը եղավ հրեական Զատիկից 50 օր հետո՝ Պենտեկոստեին՝ այն օրը, երբ Մովսես մարգարեի միջոցով Աստված Իսրայելին պարգևեց Տասնաբանյա օրենքը: Եվ ինչպես որ Զատիկը՝ Եգիպտոսի գերությունից դուրս գալու տոնը, նոր ուխտում դարձավ Քրիստոսի հարության տոնը, այնպես էլ Պենտեկոստեն եղավ նոր օրենքի՝ շնորհի և ճշմարտության պարգևման օրը՝ Ս. Հոգեգալուստը:
Տոնելով Զատիկից 50 օր հետո՝ Հայ Եկեղեցին հոգեգալուստը հիշատակում է ևս 6 օր՝ ամփոփելով Հարության տոնախմբական շրջանը:
 
sacredtradition.am