|
ԾԵՍ Եկեղեցու աստվածպաշտությունն իրականացվում է ըստ ավանդաբար սահմանված կարգի, համապատասխան ձևերով ու շարժումներով, հագուստներով և առարկաներով, որոնց ամբողջությունը կոչվում է ծես կամ ծիսակատարություն: Ծեսը չի կարելի բաժանել աստվածպաշտության խորհրդից՝ այն համարելով սոսկ արտաքին ձև ու հանդես: Ծիսական առարկաները, զգեստները, արարողության եղանակները՝ այս ամենը բխում է աստվածպաշտության էությունից՝ նրա ներքին թելադրանքով:Ծեսի միջոցով հավատացյալն առավել անմիջական է ապրում կատարվող խորհուրդը: Սկսած եկեղեցու զանգերի ղողանջումից մինչև քահանայի վերջին օրհնությունն ու արձակումը՝ հավատացյալը գտնվում է բազմաթիվ հոգևոր խորհրդանիշների միջավայրում, որոնց ազդեցությամբ առավել խոր է ապրում իր աղոթքն ու պաշտամունքը: Ծիսակատարության ընթացքում մարդու սրտում տպավորվում են երկնային ու վսեմ իմաստներ, որոնք արթնացնում են բարեպաշտ և աստվածահաճ կյանքի ձգտում՝ ի հակադրություն այս աշխարհում տիրող ստորաքարշ ու նսեմ տպավորությունների, որոնք մարդուն հրահրում են մեղքի և անօրինության: Բոլոր ծիսական առարկաներն ու զգեստները ունեն որոշակի իմաստ և խորհուրդ: Նրանցից յուրաքանչյուրը, իբրև սրբություն, օրհնվում է հատուկ արարողությամբ ու երբեք չի գործածվում այլ նպատակներով: |
