|
Ս. ԽԱԴ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (+370) | ԽԱՂՈՂՕՐՀՆԵՔ | ԽԱՉ | ԽԱՉԱԿՆՔՈՒՄ | ԽԱՉԱՓԱՅՏ | ԽԱՉԵԼՈՒԹՅՈՒՆ | ԽԱՉՎԱՌ | ԽԱՉՎԵՐԱՑ | ԽԱՉՔԱՐ | ԽԾԿՈՆՔԻ ՎԱՆՔ | ԽՆԿԱՄԱՆ | ԽՆԿԱՆՈՑ | ԽՆԿԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՀԵՄՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՆԱՐՀՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՀԱՅՐ | ԽՈՍՐՈՎ ԱՆՁԵՎԱՑԻ (մոտ +964) | ԽՈՐ ՎԻՐԱՊԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱԿԵՐՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱՆ | ԽՈՐԱՆԱՇԱՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ | ԽՈՐՀՐԴԱՆՈՑ | ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԸՆԹՐԻՔ | ԽՈՐՀՈՒՐԴ | ԽՈՒՅՐ | ԽՈՒՆԿ ԽՈՍՐՈՎ ԱՆՁԵՎԱՑԻ (մոտ +964) Հայ եկեղեցական գործիչ և մատենագիր Խոսրով Անձևացու մասին շատ քիչ տեղեկություններ են պահպանվել: Առաջին անգամ նա հիշատակվում է որպես ս. Գրիգոր Նարեկացու հայրը և Անանիա Նարեկացու եղբոր փեսան: Ենթադրվում է, որ նա ծնվել է Վասպուրականի Անձևացյաց գավառում, որի եպիսկոպոս է ձեռնադրվել՝ հավանաբար կնոջ մահից հետո կուսակրոնություն ընդունելով: Խոսրովին ձեռնադրող Անանիա Մոկացի կաթողիկոսը նրան անվանել է «այր համեստ և գիտնավոր»: Երևան, ձեռ. 7804, էջ 14բ, Խորհրդատետր, 1714 թ., Թոխաթ X դ. Հայաստանում մեծ վերելք էր ապրում վանականությունը, որի ամենավառ դրսևորումն էր նշանավոր Նարեկա վանքը: Նրա հիմնադիրը՝ Անանիա Նարեկացին, որը ժամանակի ամենազարգացած հոգևորականներից էր, մեծ ազդեցություն գործեց Խոսրովի և նրա զավակների հոգևոր կերտման վրա: Խոսրով Անձևացին մեզ է ավանդել հատկապես աստվածպաշտության կարգերի ընբռնման համար խիստ արժեքավոր գրական ժառանգություն՝ պատարագի, ինչպես նաև ժամերգության մեկնությունները: |
