русский  english    
ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ՕՐԱՑՈՒՅՑ / ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ՕՐԱՑՈՒՅՑ
6 դեկտեմբերի 2018թ. հինգշաբթի, ԱԿ
Սրբոց հարցն եգիպտացւոց Պօղոսի, Պօղայ, Մակարայ, Եւագրի, Յովհաննու Գբնեցւոյն, Յովհաննու Կարճահասակին, Նեղոսի, Արսենի, Սիսիանու, Դանիելի, Սրապիոնի, Մակարիոսի, Պիմենի եւ այլոց սրբոց հարցն







ՃԳՆԱՎՈՐ
id317Դեռևս առաջին դարերում շատ քրիստոնյաներ, հետևելով Եղիա մարգարեի և ս. Հովհաննես Մկրտչի օրինակին, արհամարհում էին աշխարհի վայելքները՝ սննդի մեջ լինելով խիստ սակավապետ, կրելով կոշտ զգեստներ և այլն: Ոմանք էլ իսպառ հեռացան անապատներ՝ փնտրելով միայն Աստծո մերձավորությունը և ապավինելով միայն Նրա օգնությանը:
Այսպիսի հավատի և արիության դիմաց նրանցից շատերին Աստված մեծ շնորհներ պարգևեց, որոնց պատճառով նրանք հայտնի դարձան աշխարհին: Ճգնավորները փնտրում էին միայն Աստծուն և փախչում աշխարհից ու փառքից, իսկ Աստված նրանց փառավորեց մեծ շնորհներով՝ աշխարհը լուսավորելու համար:
Այսպես, սկսած III դ. վերջից, շատ ճգնավորներ թեև հեռու էին մարդաբնակ վայրերից, սակայն չմնացին խորին անհայտության մեջ: Նրանցից ոմանք էլ անապատներում բնակվում էին փոքրիկ խմբերով՝ միմյանցից ոչ շատ հեռու գտնվող խրճիթներում կամ քարայրներում: Այսպիսի ճգնավորների հայրն է համարվում ս. Անտոն Անապատականը:
Առաջին ճգնավորները չունեին նվիրապետական աստիճաններ, քանզի նախընտրում էին հեռու մնալ կղերական պարտավորություններից հանուն մտքի հանդարտության, անդադար աղոթքի և հայեցողական կյանքի:
IV դարը հայտնի է անօրինակ և ծայրագույն ճգնություններով, որոնցով հռչակվեցին շատ անապատականներ: Նրանցից ոմանք սնվում էին միայն խոտերով, ոմանք ճգնում էին բարձր սյուների վրա, ոմանք էլ՝ փոսերի մեջ:
Այսքան խստակրոն կենսակերպը, սակայն, Եկեղեցու կյանքում մեծ զարգացում չստացավ, քանի որ շուտով ճգնավորական խմբերը շատացան և միավորվեցին: Ստեղծվեցին միաբանություններ, և հաստատվեցին որոշակի կանոններ, որոնք պարտադիր էին բոլորի համար և բացառում էին ճգնակեցության ծայրահեղ դրսևորումները: Այսպես սկիզբ առան առաջին վանքերը, որոնց մեջ աստիճանաբար ներառվեցին նաև Եկեղեցու պաշտոնյաները՝ կուսակրոնություն ընդունելով: Վանքերի միաբանական կանոնները, բացառելով հանդերձ ծայրահեղությունները, չխոչընդոտեցին ճգնավորության զարգացմանը, այլ առանձնահատուկ պայմաններ ստեղծեցին առավել կարգավոր և իմաստուն ճգնավորական առաջընթաց ունենալու համար:
Ճգնավորների շնորհիվ քրիստոնեությունը հարստացավ բազում աստվածահայտ գիտելիքներով, որոնք խիստ օգտակար են յուրաքանչյուր քրիստոնյայի առանձնական աստվածպաշտության համար:
Եկեղեցին մեծ ակնածանքով ու երախտագիտությամբ է նշում սուրբ ճգնավորների հիշատակները՝ նրանց գովերգելով շարականներով և Հայսմավուրքից ընթերցելով նրանց վարքերը: Քրիստոնյաների կողմից առանձնապես սիրված է Հարանց վարք կոչվող ժողովածուն, որը բովանդակում է ճգնավորների համառոտ վարքերը և նրանց իմաստուն խրատները:



 
sacredtradition.am