id151Նշանակում է «վերատեսուչ»: Եկեղեցում առաջին եպիսկոպոսներն այս իշխանությունը ստացել են առաքյալների կողմից՝ նշանակվելով իրենց ենթակա համայնքների՝ թեմերի գլուխ և հովիվ: Ներկայումս նվիրապետականաթոռների մոտ ծառայող եպիսկոպոսները կոչվում են դռան կամ օժանդակ եպիսկոպոսներ, իսկ թեմերի հոգևոր հովիվները՝ թեմակալ կամ վիճակավոր եպիսկոպոսներ:
Եպիսկոպոսը պահապանն է ուղղափառ հավատի, ինչպես նաև իշխանություն ունի դատելու և պատժելու հանցավորներին: Նա իրավասու է մասնակցել ազգային-եկեղեցական ժողովների, լինել պատրիարքի կամ կաթողիկոսի թեկնածու, օծել եկեղեցիներ ու եկեղեցական իրեր, կատարել Եկեղեցու խորհուրդները, որոնցից ձեռնադրությունը միայն նրան է վերապահված:
Եպիսկոպոսի հանդերձանքի հիմանական տարբերակիչներն են զարդարուն փիլոնը և գալարաձև գլխով գավազանը, կրծքին՝ պանագե, իսկ ծեսի ժամանակ՝ ոսկեզօծ շուրջառի վրայից եմիփորոն և գլխին՝ սաղավարտի փոխարեն խույր կրելը: